Як дэмакратыя ператвараецца ? тыран?ю
М?нулы выпуск бы? прысвечаны разважанням Платона на тэму дэмакраты?. Гэты ф?лосаф, ц? не найбольш уплывовы цягам стагоддзя?, бы? рашучым крытыкам дэмакраты? – ? як дзяржа?нага ладу, ? як стану душы чалавека. Гэта мела свой адб?так на сацыяльным навучанн? Касцёла – як м?н?мум да пачатку ХХ стагоддзя Касцёл давол? насцярожана став??ся да дэмакраты?.
Платона?ская крытыка дэмакраты? не з’яв?лася на пустым месцы – як старажытнааф?нская дэмакратыя, так ? сучасныя дэмакраты? маюць свае заганы. Гэта, канешне, не падстава, каб адма?ляцца ад гэтай формы грамадска-пал?тычнага жыцця, але важна гэтыя заганы ?сведамляць. ? сённяшняя перадача будзе прысвечана самай гало?най слабасц? дэмакраты?, а менав?та – яе падатл?васц? на дэмагог?ю, з-за якой дэмакратыя можа вырадз?цца ? нешта проц?леглае – у тыран?ю або татал?тарызм.
Дэмагог?я станов?цца магчымай таму, што грамадства функцыянуе без с?стэмы кашто?насця?, без кашто?насных пункта? аднясення, з дапамогай як?х яны магл? б крытычна ацан?ць тыя ц? ?ншыя пал?тычныя закл?к?. Папа Ян Павел ?? неаднаразова па?тара?: “Г?сторыя вучыць, што дэмакратыя без кашто?насця? ператвараецца ? я?ны або замаск?раваны татал?тарызм” (пар. Centesimus annus, 46).
