“Партнёр Бога”. Грамадска-этычны сэнс запавету Бога ? ?зра?ля
У гэтым выпуску а?тар разглядае аснову старазапаветнага старазапаветнага вучэння аб уладзе, ? не тольк?: яно ляжыць у аснове мног?х ?ншых грамадска-этычных тэм. У аснове ?сяго гэтага ляжыць запавет Бога ? ?зра?ля, або ?накш: пагадненне, саюз, кантракт пам?ж Богам ? Ягоным народам.
Гэты запавет, як пагадненне або саюз, з’я?ляецца цэнтральным элементам г?сторы? ?зра?льскага народа ? яго аднос?н з Богам. ?зра?ль адчува? сваю ?н?кальнасць сярод ?ншых народа?, бы? перакананы, што займае асабл?вае месца ? Божым плане зба?лення.
Запавет Бога з ?зра?лем складаецца з трох этапа?: з Ноем як прадста?н?ком чалавецтва, выратаванага ад патопу, з А?раамам, прабацькам выбранага народа, ? ?ласна запавет пам?ж Богам ? ?зра?лем на гары С?най, дзе ?зра?льск? народ прадста?ля? Ма?сей.
Запавет пам?ж Богам ? ?зра?лем не абмяжо?ваецца тольк? Дэкалогам. Ён тычы?ся таксама ?сяго, што мы б назвал? звычаям?, абрадам?, культавым? рытуалам?, а таксама прав?лам? г?г?ены. Рознага роду прадп?санн? наконт ахвярапрынашэння?, адносна спосабу святкавання рэл?г?йных свята?, наконт святарскага ?брання, наконт палавой нячыстасц? ? г.д.
Гэты запавет сведчыць пра пераход да партнёрск?х аднос?н пам?ж Богам ? чалавекам, дзе кожны з бако? з’я?ляецца суб’ектам. Гэты паварот у напрамку трактавання чалавека як свабоднага ? разумнага партнёра Бога ёсць важным момантам у духо?на-рэл?г?йнай эвалюцы? чалавека, момантам, без якога, магчыма, ? не змагла б разв?цца сучасная культура дэмакраты? ? крытычнага мыслення.
