Абудз?ся ты, як? сп?ш!
“Абудз?ся ты, як? сп?ш! (…) Па?стань! Давай выйдзем адсюль! Бо ты – ува мне, а я – у табе, як адна ? непадзельная асоба”.
Гэтай цытатай са Старажытнай пропаведз? Эп?фан?я К?прыйскага распачынаецца выпуск падкаста “Эфата”. Асабл?васць гэтай пропаведз? ? тым, што яна ?я?ляе сабой прамову Хрыста да Адама, да першачалавека. А праз Адама яна ск?равана да кожнага ? кожнай з нас. Гэта пропаведзь дазваляе нам адчуць значэнне свята Пасх? для нас асаб?ста, нас, як?я прывыкл? думаць аб сабе як “смяротных ?стотах”, як тых, каму наканавана раней ц? пазней памерц?.
“Па?стань! Давай выйдзем адсюль!” – гэтыя словы, прамо?леныя змёртвыхпа?сталым Хрыстом да Адама, вельм? моцныя ? вельм? важныя. Гэта тыя словы, як?я мы пачуем тады, кал? ?рэшце рэшт будуць прарваны нашы зямныя мары, планы ? памкненн?. Гэта тыя словы, як?я пачуюць нашы родныя ? сябры.
