Франц?шак – Папа м?ласэрнасц?
Тэкст: Андрэа Тарн?ел? / Пераклад: Аляксандр Панчанка - Vatican News
“Божая м?ласэрнасць – гэта нашае вызваленне ? нашае шчасце. Мы жывём м?ласэрнасцю ? не можам сабе дазвол?ць жыць без яе: гэта паветра, як?м мы дыхаем. Мы занадта бедныя, каб став?ць умовы, нам трэба прабачаць, бо сам? маем патрэбу ? прабачэнн?. Кал? ? ёсць пасланне, якое найбольш вызначыла пантыф?кат Франц?шка ? якое застанецца навечна, дык гэта пасланне пра м?ласэрнасць.
Папа пак?ну? нас рапто?на сёння ран?цай, пасля таго як удзял?? апошняе благасла?ленне “Urbi et Orbi” на Вял?кдзень з цэнтральнай лоджы? Баз?л?к? святога Пятра, зраб??шы апошн? круг сярод нато?пу, каб благаслав?ць ? разв?тацца.
Шмат тэм закрана? першы ? г?сторы? Касцёла Пантыф?к з Аргенц?ны – асабл?ва ?вагу да бедных, братэрства, клопат пра агульны дом, рашучае ? безумо?нае “не” вайне. Але сэрцам яго паслання, тым, што найбольш кранула людзей, бы? евангельск? закл?к да м?ласэрнасц?. Да той Божай бл?зкасц? ? пяшчоты да людзей, як?я прызнаюць сваю патрэбу ? Яго дапамозе. М?ласэрнасць як “паветра, як?м дыхаем”, тое, у чым мы маем найвял?кшую патрэбу ? без чаго немагчыма жыць.
Увесь пантыф?кат Хорхэ Марыа Бергол?а прайшо? пад знакам гэтага паслання, якое з’я?ляецца самым сэрцам хрысц?янства. З першага “Анёл Панск?”, прачытанага 17 сакав?ка 2013 года з акна папск?х апартамента?, у як?х ён так ? не пасял??ся, Франц?шак каза? пра цэнтральнае месца м?ласэрнасц?, узгадваючы словы пажылой жанчыны, якая прыйшла да яго на споведзь, кал? ён тольк? ста? дапаможным б?скупам Буэнас-Айрэса: “Бог даруе ?сё... Кал? б Бог не дарава? усё, свет бы не ?снава?”.
Папа, як? прыйшо? “з краю свету”, не змяня? вучэнне двухтысячагадовай хрысц?янскай традыцы?, але, пастав??шы м?ласэрнасць у цэнтр свайго навучання, змян?? тое, як мног?я ?спрымаюць Касцёл. Ён да? сведчанне аб мацярынск?м абл?ччы Касцёла, як? сх?ляецца над параненым?, асабл?ва параненым? грахом; Касцёла, як? роб?ць першы крок насустрач грэшн?ку, гэтак жа, як Езус зраб?? у Ерыхоне, напрас??шыся ? дом пагарджанага ? ненав?снага Закхея – без умова? ? патрабавання?. ? менав?та таму, што Закхей упершыню адчу? сябе ?бачаным ? люб?мым, ён прызна? сябе грэшн?кам, знайшо?шы ? тым поз?рку Назаран?на штуршок да навяртання.
Шмат людзей дзве тысячы гадо? таму абуралася, бачы?шы, як Наста?н?к уваходз?ць менав?та ? дом мытн?ка з Ерыхона. ? шмат хто абура?ся ? цяпер жэстам? прыняцця ? бл?зкасц? аргенц?нскага Пантыф?ка да кожнай катэгоры? людзей, асабл?ва да адк?нутых ? грэшн?ка?. У сваёй першай гам?л?? падчас ?мшы разам з верн?кам?, у касцёле святой Ганны ? Ватыкане, Франц?шак сказа?: “Кольк? з нас, магчыма, заслуго?ваюць асуджэння! ? гэта было б справядл?ва. Але Ён прабачае! Як? З м?ласэрнасцю, якая не зн?шчае грэх: тольк? Божае прабачэнне зн?шчае яго, у той час як м?ласэрнасць ?дзе далей. Яна як неба: мы глядз?м на неба – там шмат зорак, але кал? ран?цай з’я?ляецца сонца з ярк?м святлом, зорк? ?жо не бачныя. Такая Божая м?ласэрнасць: вял?кае святло любов? ? пяшчоты, бо Бог прабачае не дэкрэтам, а пяшчотай”.
На працягу ?сяго свайго пантыф?кату 266-ы Наступн?к Пятра паказва? абл?чча Касцёла бл?зкага, здольнага сведчыць пяшчоту ? спачуванне, прымаючы ? абдымаючы ?с?х – нават рызыкуючы ? не турбуючыся пра меркаванн? дабрадумца?. “Я аддаю перавагу Касцёлу паб?таму, зраненаму ? бруднаму, бо ён выйша? на вул?цу, - нап?са? Франц?шак у “Evangelii gaudium”, дарожнай карце свайго пантыф?кату, чым Касцёлу, хвораму ад замкнёнасц? ? камфорту, засяроджанаму на ?ласнай бяспецы”. Касцёлу, як? не спадзяецца на чалавечыя здольнасц?, на пратаган?зм ?нфлюэнсера? ? стратэг?? рэл?г?йнага маркетынгу, але станов?цца празрыстым, каб паказаць м?ласэрнае абл?чча Таго, Хто яго заснава? ? дае яму жыццё ?жо дзве тысячы гадо?.
Менав?та гэта абл?чча ? гэтыя абдымк? пазнал? мног?я ? пажылым Б?скупе Рыма з Аргенц?ны, як? пача? свой пантыф?кат мал?твай за м?гранта?, заг?нулых у моры, на Лампедузе, а скончы? яго, прыкаваны да ?нвал?днай калясцы, аддаючы сябе да апошняга ?мгнення, каб сведчыць свету пра м?ласэрныя абдымк? бл?зкага ? вернага ? любов? Бога да ?с?х Яго стварэння?.