Папа Франц?шак: смерць – не канец усяго, а новы пачатак
Аляксандр Панчанка - Vatican News
Кн?га пад назвай “У чаканн? новага пачатку. Разважанн? пра старасць” (“Nell’attesa di un nuovo inizio. Riflessioni sulla vecchiaia”) была падрыхтавана ? Ватыканск?м выдавецтве. Святы Айцец прызна?ся, што прачыта? яе з хваляваннем ? ?дзячнасцю.
“Анджэла Скола разважае пра старасць, пра сваю старасць, якая – як ён п?ша з адкрытай шчырасцю – “рапто?на абрынулася на мяне, ? ? мног?х аднос?нах нечакана”. Ужо ? выбары слова, як?м ён сам сябе ап?свае – “стары” – я адчуваю еднасць з а?тарам. Так, не трэба баяцца старасц?, не варта цурацца таго, каб стаць старым, бо жыццё ёсць жыццё, ? прыхарошванне рэальнасц? – гэта здрада пра?дзе”, - падкрэсл?? Франц?шак.
Папа адзначы?, што вярнуць годнасць слову “старасць”, якое занадта часта ?спрымаецца як негаты?нае – “гэта ?чынак, за як? мы пав?нны быць удзячныя кардыналу Сколе”. Сказаць “стары” – не значыць сказаць “непатрэбны”, як сцвярджае культура спажывання, бо старасць – “гэта вопыт, мудрасць, разважл?васць, уменне слухаць, павольнасць”. “Гэта кашто?насц?, як?х нам цяпер вельм? не стае!”, - за?важы? Пантыф?к.
“Так, мы старэем, але праблема не ? гэтым: праблема ? тым, як мы старэем. Кал? мы пражываем гэты перыяд жыцця як ласку, а не з кры?дай; кал? мы прымаем гэты час (часта працяглы), кал? адчуваем змяншэнне с?л, стомленасць цела, рэакцы? ?жо не так?я, як у маладосц?, з пачуццём удзячнасц? – тады ? старасць станов?цца плённым этапам жыцця, як вучы? нас Рамана Гвардз?н?, ? можа выпраменьваць дабро”, - нагада? Папа.
Франц?шак за?важы?, што ? сваёй кн?зе кардынал Скола звяртае ?вагу на чалавечую ? сацыяльную кашто?насць пажылых людзей. “Я неаднаразова падкрэсл?ва?, што ?х роля мае вырашальнае значэнне для гарман?чнага разв?цця моладз? ?, у вын?ку, для больш м?рнага грамадства. ?х прыклад, слова, мудрасць здольныя пасеяць у маладзейшых далёкабачны погляд, памяць пра м?нулае ? прывязанасць да кашто?насцей, што застануцца”, - дада? ён.
Пантыф?к адзначы?, што ? сучасным свеце, “часта зацыкленым на ?мгненным ? вонкавым, мудрасць старэйшага пакалення станов?цца маяком, што свец?ць, асвятляе няпэ?насць ? дае к?рунак нашчадкам, як?я могуць чэрпаць з ?х вопыту нешта большае для ?ласнага жыцця”.
Святы Айцец за?важы? таксама, што словы, як?я кардынал Скола прысвяц?? тэме пакут, звязаных з старасцю, ? смерц?, “з’я?ляюцца кашто?ным? жамчужынам? веры ? надзе?” ? плёнам тэалог??, “прысякнутай мал?твай ? дыялогам з Панам”.
“Менав?та заключэнне гэтых старонак, што з’я?ляюцца споведдзю адкрытага сэрца пра тое, як яно рыхтуецца да апошняй сустрэчы з Езусам, дае нам суцяшальную ?пэ?ненасць: смерць – не канец усяго, а пачатак нечага новага. Гэта новы пачатак, як дакладна сказана ? назве, бо вечнае жыццё, якое той, хто люб?ць, ужо часткова перажывае на зямл? ? па?сядзённым жыцц? – гэта пачатак таго, што не скончыцца н?кол?. ? менав?та таму гэта “новы” пачатак, бо мы будзем жыць тым, чаго н?кол? яшчэ не перажывал? напо?н?цу: вечнасцю”, - сцвердз?? Папа.
