Святы Айцец: за?важаць прысутнасць Бога ? маласц?
Аляксандр Панчанка - Vatican News
26 лютага 2025 года ? Ватыкане бы? абнародаваны тэкст катэхезы Святога Айца, як? бы? падрыхтаваны да агульнай а?дыенцы?, адмененай у сувяз? з яго шп?тал?зацыяй. Пантыф?к прысвяц?? яе “прыгожасц? Езуса Хрыста, нашай надзе?”, у таямн?цы Яго ахвяравання ? святын?.
Папа за?важы?, што ? апавяданн? пра дзяц?нства Езуса евангел?ст Лука паказвае паслухмянасць Мары? ? Юзафа Закону Пана ? ?с?м яго прадп?санням. Насамрэч, ?зра?льцяне не был? абавязаны ахвяро?ваць дз?ця ? святын?, але, “тыя, хто жыл? слуханнем Слова Пана ? жадал? адпавядаць яму, л?чыл? гэта кашто?ным звычаем”, - патлумачы? ён.
“Марыя ? Юзаф не абмяжо?вал?ся ?ключэннем Езуса ? г?сторыю сям’?, народа ? запавету з Богам, а клапац?л?ся таксама пра яго абарону ? разв?ццё, уводз?л? Яго ? атмасферу веры ? культу”, - нап?са? Святы Айцец, падкрэсл??шы, што таксама ? бацьк? Езуса паступова ?зрастал? ? разуменн? свайго высокага пакл?кання.
Папа нагада?, што ? Ерузалемскай святын?, “доме мал?твы”, Святы Дух прамов?? да сэрца старца С?мяона, як? з надзеяй чака? спа?нення абяцання?, дадзеных Богам народу праз прарока?. С?мяон “адчу? у святын? прысутнасць Намашчанага Пана”, убачы? святло, якое заззяла пасярод народа?, пагружаных цемру, ? выйша? насустрач гэтаму дз?цятку, якое “было дадзена нам” – насустрач “Валадару супакою”.
Пантыф?к за?важы?, што прытул??шы “гэта малое ? безабароннае дз?ця”, менав?та сам С?мяон “знайшо? суцяшэнне ? спа?ненне свайго жыцця”, што выраз?? удзячны спевам, як? ? Касцёле ста? мал?твай на заканчэнне дня:
“Цяпер адпускаеш слугу Твайго, Валадару,
паводле слова Твайго, у спако?;
бо вочы мае ?бачыл? зба?ленне Тваё,
якое падрыхтава? Ты перад абл?ччам ус?х народа?,
святло для асвятлення язычн?ка?
? хвалу народу Твайго ?зраэля” (Лк 2,29-32).
“С?мяон узнос?ць радасны спе? таго, хто бачы?, распазна? ? можа перадаць ?ншым сустрэчу са Зба?цам ?зраэля ? народа?. Ён – сведка веры, як? атрымл?вае дар ? перадае ?ншым; ён – сведка надзе?, якая не падвядзе; ён – сведка Божай любов?, якая напа?няе радасцю ? супакоем сэрца чалавека. Напо?нены гэтым духо?ным суцяшэннем, старац С?мяон бачыць смерць не як канец, а як спа?ненне, як па?нату, што чакае як “сястра”. Ён бачыць смерць, якая не зн?шчае, а ?водз?ць у сапра?днае жыццё, смак якога ён ужо адчу? ? ? якое верыць”, - нап?са? Пантыф?к.
Папа нагада?, што С?мяон бы? не адз?ным, хто ?бачы? зба?ленне, уцела?лёнае ? Дз?цятку Езусе. Гэта здарылася таксама з Ганнай, удавой васьм?дзесяц? чатырох гадо?, якая пастам? ? мал?твай служыла ? святын?. Убачы?шы Дз?цятка, Ганна праслав?ла Бога ?зраэля за тое, што менав?та ? гэтым малым Ён адкуп?? свой народ, ? расказвала пра Яго ?с?м. Так?м чынам “у Ерузалемскай святын? зно? запал?лася надзея ? сэрцах, бо ? ёй здзейсн?? свой урачысты ?ваход Хрыстус, наша надзея”, - падкрэсл?? Святы Айцец.
“Дараг?я браты ? сёстры, давайце таксама ? мы будзем наследаваць С?мяона ? Ганну, гэтых “п?л?грыма? надзе?”, як?я мел? чыстыя вочы, здольныя бачыць далей за вонкавае, як?я сумел? адчуць прысутнасць Бога ? маласц?, як?я был? здольныя з радасцю прыняць прыйсце Бога ? запал?ць надзею ? сэрцах брато? ? сясцёр”, - закл?ка? на завяршэнне катэхезы Папа.
