Папа: надзея – гэта дар ? заданне кожнага хрысц?ян?на
Марыя Валодз?на - Vatican News
У прадмове Святы Айцец нагада?, што прысвяц?? Юб?лейны 2025 год тэме надзе? – найважнейшай ? вырашальнай хрысц?янскай цноце, асабл?ва ? наш час “фрагментарнай трэцяй сусветнай вайны”, якая можа прывесц? нас “да змрочнага смутку ц? дрэнна схаванага цын?зму”.
Надзея як дар
Франц?шак прапануе знайсц? апору ? надзе?. “Надзея – гэта дар Божы ? задача кожнага хрысц?ян?на”, - нап?са? ён. Папа падкрэсл??, што надзея не з’я?ляецца простай праявай аптым?зму, як?м мы к?руемся, кал? спадзяемся на поспех на экзамене або на добрае надвор’е для паездк? за горад. “Надзея – гэта чаканне таго, што ?жо дадзена нам: зба?лення ? вечнай ? бясконцай любов? Бога”. Тая любо? ? тое зба?ленне, як?я “з'я?ляюцца стрыжнем, на як?м трымаецца свет, нягледзячы на ?сё зло ? беды, выкл?каныя нашым? грахам?”, - зазначы? Пантыф?к.
Надзея як заданне
Надзея – гэта таксама заданне, якое мусяць выконваць хрысц?яне на карысць ус?х сва?х брато? ? сясцёр, адзначы? Франц?шак, спасылаючыся на Мадлен Дэльбрэль, французскую п?сьменн?цу XX стагоддзя, якая п?сала, што хрысц?янская надзея – гэта “той вузк? хрыбет, тая мяжа”, на якой мы кожны дзень ? кожную гадз?ну пав?нны выб?раць вернасць Богу ? яго вернасц? нам. Быць верным? гэтаму дару — наш адказ на Божую любо?, ? гэта вернасць не ?зн?кае з нашых намагання?, а з’я?ляецца дзейнасцю Святога Духа ? нашых сэрцах. Але ?вага: не мы спараджаем гэтую вернасць, - папярэдз?? Папа. Гэта дар Божы, як? дзейн?чае ? нас, у нашых сэрцах. Таму мы пав?нны быць адкрытым? на дзеянне Бога ? нашым жыцц?, акты?на закл?каючы гэты дар.
Надзея з адкрытым? вачыма
Каб жыць надзеяй, патрабуецца "м?стыцызм з адкрытым? вачыма", “уменне па?сюль распазнаваць прыкметы надзе?, прары? магчымага ? немагчымае, Божая ласка там, дзе, здавалася б, грэх падарва? усяляк? давер”.
Франц?шак прывё? у прыклад двух бацько?, ?зра?льцян?на Рам? ? палесц?нца Басама, як?я страц?л? дачок у кровапрал?тным канфл?кце ? Святой Зямл?. Нягледзячы на боль ? пакуты, яны стал? сябрам?, братам?: яны ?спрымаюць прабачэнне ? прым?рэнне як канкрэтны, прароцк? ? сапра?дны жэст. “Сустрэча з ?м? дала мне так шмат, так шмат надзе?. ?х сябро?ства ? братэрства навучыл? мяне таму, што апошняе слова не можа заставацца за нянав?сцю”, - сказа? Святы Айцец. Прым?рэнне гэтых двух мужчын з'я?ляецца “прадвесцем больш шырокага прым?рэння” ? “непераможным знакам надзе?”. А надзея адкрывае новыя гарызонты, - падкрэсл?? Папа, запрашаючы чытачо? зраб?ць просты, але канкрэтны крок: увечары, перад тым як легчы спаць, разважаючы пра падзе? ? сустрэчы дня, пашукаць у гэтым дн? як?-небудзь знак надзе?.
Пантыф?к заахвоц?? верн?ка? шукаць знак? надзе? ? дробязях: нечаканая ?смешка, праява бескарысл?васц? ? школе, добры ?чынак на працо?ным месцы, жэст дапамог?, хай нават невял?к?: надзея – гэта "дз?цячая цнота", п?са? Шарль Пег?. “Нам трэба зно? стаць як дзец?, з ?х здольнасцю здз??ляцца, пазнаваць свет ? шанаваць яго. Давайце навучымся распазнаваць надзею. Тады мы зможам здз??ляцца таму, як шмат добрага ёсць у свеце. ? нашы сэрцы асвяц?ць надзея. Тады мы зможам стаць маякам? будучын? для тых, хто навокал”, - нап?са? Святы Айцец.
