杏MAP导航

Аляксандр Амяльчэня - Vatican News

У тэксце, апубл?каваным 24 кастрычн?ка 2024 года, падкрэсл?ваецца, што Сэрца Езуса “папярэджвае нас ? чакае без умо?, не выста?ляючы н?як?х папярэдн?х патрабавання?, каб люб?ць нас ? прапанаваць сваё сябро?ства".

Свет згуб?? сваё сэрца сярод война? ? тэхналог?й

У грамадстве, дзе расце колькасць "розных форм рэл?г?йнасц? без асаб?стых аднос?н з Богам любов?", хрысц?янства часта забываецца "пра пяшчоту веры, радасць служэння ? запал асаб?стай м?с??". Франц?шак прапануе новае паглыбленне ? разуменне любов? Хрыста, увасобленай у Яго Найсвяцейшым Сэрцы, падкрэсл?ваючы, што менав?та там "мы можам знайсц? ?сё Евангелле" ? "нарэшце пазнаём сам?х сябе ? вучымся люб?ць".

Сустрэча з Хрыстом змяняе чалавецтва

Сустракаючы любо? Хрыста, тлумачыць Пантыф?к, "мы станов?мся здольным? ствараць братэрск?я сувяз?, прызнаваць годнасць кожнага чалавека ? клапац?цца пра наш агульны дом", як ён закл?ка? у сва?х сацыяльных энцыкл?ках Laudato si' ? Fratelli tutti. Перад абл?ччам Сэрца Хрыстовага Папа прос?ць Пана "зно? зл?тавацца над гэтай параненай зямлёй" ? выл?ць на яе "скарбы сва?х святла ? любов?".

Сэрца – прастора, дзе мы з'я?ляемся сам?м? сабой

Энцыкл?ка складаецца з пяц? раздзела? ? пачынаецца з тлумачэння важнасц? "вяртання да сэрца" ? свеце, дзе мы сх?льныя "станав?цца ненасытным? спажы?цам? ? рабам? рынкавых механ?зма?". Б?бл?я гаворыць пра сэрца як пра ядро, якое "знаходз?цца за ?с?м? знешн?м? праявам?", месца, дзе "не мае значэння тое, што паказваецца звонку ц? хаваецца, там мы з'я?ляемся сам?м? сабой".

Г?сторыя пабожнасц? да Сэрца Хрыста

Святы Айцец падкрэсл?вае, што сучасная дэвальвацыя значэння сэрца бярэ пачатак "у грэчаск?м ? дахрысц?янск?м рацыянал?зме, у постхрысц?янск?м ?дэал?зме ? ? матэрыял?зме". У ф?ласофскай думцы перавага аддавалася так?м паняццям, як "розум, воля ц? свабода". ? не знаходзячы месца для сэрца, "не была шырока разв?та ? ?дэя асаб?стага цэнтра", як? можа аб'яднаць усё – любов?.

Трайная любо? Сэрца Хрыстовага

Цытуючы Бэнэдыкта XVI, Франц?шак тлумачыць, што Сэрца Хрыста змяшчае "трайную любо?": пачуццёвую любо? Яго ф?з?чнага сэрца "? Яго падвойную духо?ную любо?, чалавечую ? боскую", у якой мы знаходз?м "бясконцае ? канечным". пабожнасць да Сэрца Хрыста не з'я?ляецца "культам органа, аддзеленага ад Асобы Езуса". Мы пакланяемся "?сяму Хрысту цалкам, Сыну Божаму, Як? ста? чалавекам, прадста?ленаму ? вобразе, дзе падкрэсл?ваецца Яго сэрца".

Пабожнасць – шлях да м?с??

У апошн?х раздзелах Пантыф?к падкрэсл?вае два аспекты, як?я "пабожнасць да Найсвяцейшага Сэрца пав?нна трымаць разам": асаб?сты духо?ны досвед ? супольнасны м?с?йны абавязак. Пантыф?к нагадвае словы святога Яна Па?ла II пра тое, што "прысвячэнне сябе Сэрцу Хрыста звязана з м?с?йнай дзейнасцю Касцёла, бо адказвае на жаданне Сэрца Езуса распа?сюджваць у свеце, праз частк? Яго Цела, сваю по?ную адданасць Валадарству".

Святыя – сведк? любов? Сэрца Хрыста

Энцыкл?ка згадвае шматл?к?х святых, як?я мел? асабл?вую пабожнасць да Сэрца Хрыста. Сярод ?х – святы ?гнацый Лаёла, як? ? сва?х Духо?ных практыкаваннях прапануе "?вайсц? ? Сэрца Хрыста" праз дыялог ад сэрца да сэрца. Святая Тэрэза з Л?зьё называла Езуса "Тым, чыё сэрца б?лася ва ?н?сон з ма?м". Асабл?вае месца займае святая Маргарыта Марыя Алякок, якая перадала нам словы Езуса: "Вось тое Сэрца, якое так палюб?ла людзей ? н?чога не пашкадавала, пакуль не зняс?л?лася ? не зн?шчылася, каб засведчыць ?м сваю Любо?".

Духо?насць суцяшэння ? м?с?я любов?

Гаворачы пра "духо?насць суцяшэння", энцыкл?ка тлумачыць, што перад знакам? Мук?, захаваным? ? сэрцы Уваскрослага, непазбежна "верн?к жадае адказаць" таксама "на боль, як? Хрыстус прыня? дзеля такой вял?кай любов?". Папа прос?ць, "каб н?хто не насм?ха?ся з выраза? палкай веры святога вернага Божага люду, як? ? сваёй народнай пабожнасц? ?мкнецца суцешыць Хрыста".

У заключнай мал?тве Франц?шак прос?ць: "Няхай з Яго Найсвяцейшага Сэрца пальюцца для ?с?х нас рэк? жывой вады, каб ацал?ць раны, як?я мы нанос?м адно аднаму, умацаваць нашу здольнасць люб?ць ? служыць, падштурхнуць нас вучыцца ?сц? разам да справядл?вага, сал?дарнага ? братэрскага свету. Да таго часу, пакуль мы шчасл?ва не адсвяткуем разам банкет Нябеснага Валадарства. Там будзе Хрыстус уваскрослы, як? гарман?зуе ?се нашы адрозненн? святлом, якое няспынна выцякае з Яго адкрытага Сэрца. Няхай яно за?сёды будзе благасла?лёна!"