Пантыф?к на Вял?к? пост: праз пустыню Бог вядзе нас да свабоды
Аляксандр Панчанка - Vatican News
1 лютага 2024 года ? Ватыкане было абнародавана ? прадста?лена пасланне Святога Айца на Вял?к? пост. Дакумент нос?ць назву: Праз пустыню Бог вядзе нас да свабоды. На яго пачатку Папа спасла?ся на першыя словы Дэкалогу, як?м? Бог нагада? ?зра?льцянам, што выве? ?х “з зямл? ег?пецкай, зямл? нявол?”. “Народ добра веда?, пра якое выйсце каза? Бог, бо досвед нявол? ?сё яшчэ бы? адпячатаны на яго целе”, - зазначы? Пантыф?к.
“Падобна таму, як ?зраэль у пустын? ?сё яшчэ мае ? сабе Ег?пет – часта па-сапра?днаму сумуючы пра м?нулае ? наракаючы на Неба ? Майсея – так ? сёння народ Божы нясе ? сабе гнятл?выя путы, як?я ён пав?нен пак?нуць”, - адзначы? Папа, закл?каючы выкарыстаць Вял?к? пост як час ласк?, што вядзе да свабоды.
Першым крокам на гэтым шляху “з’я?ляецца жаданне бачыць рэча?снасць”. Франц?шак нагада?, што, як Бог пачу? стогн свайго народа ? Ег?пце, таксама ? мы пакл?каны звярнуць ?вагу на вял?кую колькасць “прыгнечаных брато? ? сясцёр”, плач як?х сёння ?знос?цца да неба.
“Давайце запытаемся: ц? даходз?ць ён ? да нас? Ц? скаланае нас? Ц? ?зрушвае нас?”, - прапанава? задумацца Пантыф?к, за?важаючы, што гэтыя пытанн? могуць дапамагчы зразумець, што мы “?сё яшчэ знаходз?мся пад уладай фараона”. “Гэта ?лада, якая роб?ць нас зняс?леным? ? неадчувальным?”, якая “раз’ядно?вае нас ? крадзе ? нас будучыню”, “ёю забруджаны зямля, паветра ? вада, але таксама ? душы”. “Таму што, хоць нашае вызваленне пачалося з хросту, у нас застаецца невытлумачальная туга па рабстве”, - падкрэсл?? Святы Айцец.
Папа нагада?, што вызваленне з Ег?пту пачалося па ?н?цыятыве Бога, а ?зраэль нават не прас?? пра гэта, будучы зламаным сваёй няволяй. “Фараон гас?ць нават мары, крадзе неба ? роб?ць так, што свет, у як?м патаптана годнасць ? адмо?лена ? сапра?дных повязях, здаецца немагчымым змян?ць. Яму ?даецца прывязаць да сябе. Давайце спытаемся: ц? хачу я новага свету? Ц? гатовы я адмов?цца ад кампрам?са? са старым?”, - закл?ка? паразважаць Франц?шак, спасылаючыся на сведчанн? мног?х б?скупа? з розных частак свету, як?я пераконваюць у патрэбе змагання з “дэф?цытам надзе?”, што “нагадвае тую тугу па нявол?, якая парал?зуе ?зраэль у пустын?, перашкаджае яму рухацца наперад”.
Франц?шак закл?ка? прыняць Вял?к? пост як духо?на моцны перыяд, як “час навяртання, час свабоды”, на як?м нас суправаджае Езус. “Пустыня – гэта прастора, дзе наша свабода можа саспець у асаб?стым рашэнн? не трап?ць зно? у рабства”, - адзначы? ён, падкрэсл?ваючы, што гэты шлях “азначае барацьбу” з падманл?вым? спакусам? д’ябла ? ?далам?, як?м? могуць быць прывязанасць “да грошай, пэ?ных праекта?, ?дэй, мэт, да свайго станов?шча, традыцый ? нават да пэ?ных людзей”.
“Замест таго, каб падштурхо?ваць нас наперад, яны парал?зуюць нас. Замест таго, каб прымус?ць нас аб’яднацца, яны будуць супрацьпаста?ляць нас адз?н аднаму”, - падкрэсл?? Папа, закл?каючы верн?ка? стаць “новым чалавецтвам”, якое не паддаецца “абаянню хлусн?”, стаць евангельск?м? “?бог?м? духам”, як?я “з’я?ляюцца ма?кл?вай с?лай дабра, што аздара?ляе ? падтрымл?вае свет”.
Святы Айцец адзначы?, што Вял?к? пост, гэта час, кал? верн?к? пакл?каны “спын?цца ? мал?тве, каб прыняць Божае слова, ? спын?цца, як Самаран?н, у прысутнасц? параненага брата”, бо “любо? да Бога ? бл?жняга – гэта тая самая любо?”, а “не мець ?ншых баго? – значыць заставацца ? прысутнасц? Бога, каля цела бл?жняга”. “Так?м чынам, мал?тва, м?ласц?на ? пост – гэта не тры самастойныя задачы, але адз?н рух адкрытасц?, самаачышчэння: ад ?дала?, як?я нас абцяжарваюць, ад прых?льнасцей, як?я нас звязваюць”, - нап?са? Пантыф?к, нагадваючы верн?кам, што “кантэмпляцыйнае вымярэнне жыцця, якое Вял?к? пост дазваляе нам нанова адкрыць, маб?л?зуе новыя с?лы”.
“У прысутнасц? Бога мы станов?мся сёстрам? ? братам?, мы адчуваем ?ншых з новай моцай: замест пагроз ? ворага? мы знаходз?м спадарожн?ка?. Гэта Божая мара, абяцаная зямля, да якой мы нак?ро?ваемся, кал? выходз?м з рабства”, - дада? Папа.
У кантэксце адкрыцця с?надальнай формы Касцёла Франц?шак таксама заахвоц?? зраб?ць Вял?к? пост перыядам супольных рашэння?, “малых ? вял?к?х выбара?, насуперак пануючай тэндэнцы?, здольных змян?ць штодзённае жыццё паасобных людзей ? жыццё квартала?: спажывецк?я звычк?, клопат пра стварэнне, уключэнне тых, каго не за?важаюць або к?м пагарджаюць”. “Наскольк? гэты Вял?к? пост будзе перыядам навяртання, настольк? згубленае чалавецтва адчуе штуршок крэаты?насц?: успышку новай надзе?”, - нап?са? Папа, закл?каючы з адвагай ? надзеяй глядзець у будучыню.