Пантыф?к у Папяльцовую сераду: ск?нуць м?рское, вярнуцца да сэрца
Аляксандр Панчанка - Vatican News
Увечары 14 лютага 2024 года Пантыф?к узначал?? святую ?мшу на пачатак Вял?кага посту, падчас якой адбы?ся традыцыйны абрад пасыпання гало? попелам. Л?тург?я прайшла ? рымскай дам?н?канскай баз?л?цы святой Саб?ны на Авенц?нск?м пагорку. Ёй папярэдн?чала традыцыйная пешая пакаянная працэс?я ад бэнэдыктынскай баз?л?к? святога Анзэльма.
“Кал? даеш м?ласц?ну, мол?шся, посц?ш – намагайся раб?ць гэта патаемна: Айцец твой, насамрэч, бачыць патаемнае. Увайдз? ? патаемнае: гэта закл?к, як? Езус ск?ро?вае да кожнага з нас на пачатку шляху Вял?кага посту”, - нагада? у гам?л?? Папа, падкрэсл?ваючы, што “?вайсц? ? патаемнае”, паводле прарока Ёэля, значыць “вярнуцца да сэрца”. “Гаворка ?дзе пра тое, каб усё, чым жывём, у тым л?ку нашы аднос?ны з Богам, не зводз?л?ся да вонкавага”, - сказа? ён.
“Вяртанне да сэрца азначае вяртанне да нашага сапра?днага “я” ? яго прадста?ленне Богу так?м, як?м яно ёсць, аголеным ? адкрытым. Гэта азначае заз?рнуць углыб сябе ? зразумець, хто мы на самой справе, ск?нуць маск?, як?я часта нос?м, запавол?ць тэмп нашай гонк? ? прыняць пра?ду пра сябе. Жыццё – не гранне рол? ? Вял?к? пост запрашае нас пак?нуць сцэну, на якой прадста?лена выдумка, каб вярнуцца да сэрца, да пра?ды аб тым, хто мы ёсць”, - падкрэсл?? Папа.
Святы Айцец спасла?ся на с?мвал?зму абраду пасыпання гало? попелам, як? нагадвае, што “мы – прах, нашае жыццё – як подых, але Пан – Ён ? тольк? Ён – не дазваляе яму зн?кнуць”. “Ён зб?рае ? фарм?руе пыл, як?м з’я?ляемся, каб яго не развеял? парыв?стыя вятры жыцця ? не растварыл? ? бездан? смерц?”, - сцвердз?? Пантыф?к.
“Мы – попел, у як? Бог удыхну? дыханне жыцця, зямля, якую Ён ствары? сва?м? рукам?, пыл, з якога ?васкрэснем для бясконцага жыцця, спрадвеку падрыхтаванага для нас. ? кал? ? попеле, як?м мы ёсць, гарыць агонь Божай любов?, тады мы адкрываем, што напо?нены гэтай любо?ю ? пакл?каны люб?ць: люб?ць брато? вакол нас, быць уважл?вым? да ?ншых, жыць спагадай, прая?ляць м?ласэрнасць, дзял?цца тым, чым мы ёсць ? што маем, з тым?, хто знаходз?цца ? патрэбе. Таму м?ласц?на, мал?тва ? пост не могуць быць зведзены да знешн?х практык – яны з’я?ляюцца шляхам?, што вяртаюць нас да сэрца, да сутнасц? хрысц?янскага жыцця. Яны дазваляюць нам адкрыць, што мы з’я?ляемся прахам, як? люб?ць Бог, ? робяць нас здольным? распа?сюджваць такую ж любо? на “попел” шматл?к?х штодзённых с?туацый, каб у ?х адраджал?ся надзея, давер ? радасць”, - сказа? Пантыф?к.
Франц?шак закл?ка? на працягу Вял?кага посту пачуць закл?к Пана, як? не стамляецца па?тараць: “увайдз? ? патаемнае, вярн?ся да сэрца”. “Увойдзем у наш унутраны пакой: там жыве Пан, там наша ?разл?васць прынята ? мы люб?мыя без усяляк?х умо?”, - сказа? Папа.
“Вернемся, браты ? сёстры. Вернемся да Бога ?с?м сэрцам. У гэтыя тыдн? Вял?кага посту зроб?м месца для мал?твы ц?хай адарацы?, у якой будзем заставацца ?важл?вым? да прысутнасц? Пана, як Майсей, як ?лля, як Марыя, як Езус. Прыслухаемся сэрцам да Таго, хто ? ц?шын? хоча сказаць нам: “Я твой Бог: Бог м?ласэрнасц? ? спагады, Бог прабачэння ? любов?, Бог пяшчоты ? клопату. [...] Не судз? сябе. Не асуджай сябе. Не адма?ляйся ад сябе. Дазволь Маёй любов? дакрануцца да самых глыбок?х ? схаваных кутко? твайго сэрца ? адкрыць табе тваю прыгажосць, прыгажосць, якую ты страц?? з поля зроку, але якая зно? стане бачнай табе ? святле Маёй м?ласэрнасц?. Прыйдз?, прыйдз?, дазволь Мне выцерц? твае слёзы ? дазволь Ма?м вуснам набл?з?цца да твайго вуха ? сказаць табе: Я люблю цябе, Я люблю цябе, Я люблю цябе”, - працытава? Пантыф?к урывак з кн?г? галандскага тэолага Генры Но?эна Шлях да св?танку.
“Не будзем баяцца ск?нуць з сябе м?рск?я шаты ? вярнуцца да сэрца, да самага ?стотнага. Успомн?м святога Франц?шка, як?, распрану?шыся, усёй сваёй сутнасцю абня? Айца, як? ? нябёсах. Давайце пазнаем сябе так?м?, як?я мы ёсць: прахам, як? люб?ць Бог; ? дзякуючы Яму адродз?мся з попелу граху да новага жыцця ? Езусе Хрысце ? ? Святым Духу”, - закл?ка? на заканчэнне гам?л?? Франц?шак.
