Папа на ?мшы Божага Нараджэння: любо? перамяняе г?сторыю
Аляксандр Амяльчэня - Vatican News
На пачатку Франц?шак адзначы?, што нараджэнне Езуса адбылося ? кантэксце “сусветнага перап?су”, ? Евангелле паказвае вял?к? кантраст: “пакуль ?мператар л?чыць жыхаро? свету, Бог уваходз?ць у яго амаль таемна; кал? тыя, хто камандуе, спрабуюць далучыцца да вял?к?х г?старычных дзеяча?, Кароль г?сторы? выб?рае шлях малога”.
“Нашы сэрцы ? гэты вечар у Бэтлееме, дзе Князь м?ру ?сё яшчэ адк?нуты пройгрышнай лог?кай вайны, з грукатам збро?, якая нават сёння не дазваляе яму знайсц? месца ? свеце”, - сказа? Пантыф?к.
Франц?шак за?важы?, што перап?сы насельн?цтва ва ?с?м свеце выя?ляюць занадта чалавечую н?тку, якая праходз?ць праз г?сторыю: н?тку свету, як? ?мкнецца да ?лады ? моцы, вядомасц? ? славы, дзе ?сё вымяраецца поспехам ? вын?кам?, л?чбам? ? паказчыкам?.
“Гэта апантанасць эфекты?насцю”, - сказа? ён, паказваючы на Езуса, Як? з’я?ляецца не ?далам эфекты?насц?, а Богам уцела?лення. “Ён зрынае несправядл?васць не зверху с?лай, але зн?зу любо?ю; Ён не ?ваходз?ць з неабмежаванай уладай, але спускаецца ? нашы абмежаванн?; Ён не пазбягае нашых слабасцей, але прымае ?х”, - за?важы? Святы Айцец.
Ён перасцярог ад перажывання Божага Нараджэння з язычн?цк?м вобразам Бога – бог, створаны на наш вобраз, карысны тольк? для вырашэння нашых праблем ? л?кв?дацы? нашых няшчасця?. Папа закл?ка? адмов?цца ад “м?рской ?дэ? аб далёк?м ? кантралюючым Богу, суровым ? магутным, як? дапамагае сва?м трыумфаваць над ?ншым?”. “Езус нарадз??ся для ?с?х падчас перап?су насельн?цтва ?сёй зямл?”, - адзначы? ён.
Папа заахвоц?? звярнуцца да “жывога ? сапра?днага Бога”, Як? знаходз?цца па-за межам? чалавечых разл?ка?, але дазваляе зап?саць сябе з ?х дапамогай; да Таго, хто ператварае г?сторыю, жывучы ? ёй; да Таго, хто паважае нас настольк?, што дазваляе нам адмов?цца ад Сябе; да Таго, Хто сц?рае грэх, узя?шы яго на сябе, Хто не л?кв?дуе пакуты, але перамяняе ?х, Хто не л?кв?дуе праблемы ? нашым жыцц?, але дае нашаму жыццю надзею, большую за праблемы.
Франц?шак падкрэсл??, што цуд Божага Нараджэння – гэта не сумесь дакучл?вых пачуцця? ? м?рск?х суцешак, але неверагодная пяшчота Бога, Як? зба?ляе свет, прымаючы цела. “Паглядз?м на Дз?цятка, паглядз?м на Яго ясл?, паглядз?м на батлейку, якую анёлы называюць “знакам”: гэта сапра?ды знак, як? адкрывае абл?чча Бога, Як? ёсць спачуваннем ? м?ласэрнасцю, за?сёды ?семагутным ? тольк? ? любов?”, - сказа? ён.
Франц?шак нагада? аб тым, што Бог прыня? чалавечае цела, таму што Яго ц?кав?ць усё, што датычыць нас, таму што люб?ць нас настольк?, што л?чыць нас больш кашто?ным? за ?сё астатняе, што чалавек – гэта не л?чба, а твар; ? кожнае ?мя нап?сана ? Яго сэрцы.
Ён перасцярог ад успрымання свету, як рэча?снасц?, якая асуджае ? не даруе, ад пачуцця нявартасц? ? незадаволенасц? з прычыны сваёй слабасц?, ня?дач ? праблем, прабывання ? "турме сва?х смутка?". “Той, хто ста? целам, чакае не тваёй эфекты?насц? ? асягненн? поспеха?, а твайго адкрытага ? даверл?вага сэрца. ? ? ?м ты зно? адкрыеш, хто ты: ?м?лаваны сын Бога, ум?лаваная дачка Бога. Цяпер ты можаш у гэта паверыць, таму што сёння вечарам Пан нарадз??ся, каб асвятл?ць тваё жыццё, ? Яго вочы ззяюць любо?ю да цябе”, - сказа? Франц?шак.
“Хрыстус глядз?ць не на л?чбы, але на твары”, - сказа? Папа ? заахвоц?? сва?х слухачо? не паддавацца шалёнай парыве свету, за?сёды занятага ? абыякавага. “У Бэтлееме, у той час як мног?я людз?, ахопленыя вар’яцтвам перап?су, прыходз?л? ? сыходз?л?, напа?няючы гасц?н?цы, разма?ляючы пра тое ? гэта, некаторыя был? бл?зк?я да Езуса: Марыя ? Юзаф, пастух?, а потым мудрацы. Мы вучымся ? ?х. Яны стаяць з поз?ркам, ск?раваным на Езуса, сэрцам звернутым да Яго. Яны не гавораць, але аддаюць пашану”, - звярну? увагу Святы Айцец.
Ён заахвоц?? да адарацы?, якая з’я?ляецца спосабам прыняцця Уцела?лення. “Давайце нанова адкрыем для сябе адарацыю, бо адарацыя – гэта не марнаванне часу, але дазвол Богу напо?н?ць наш час. Яна таксама дазваляе насенню ?цела?лення раскв?тнець ? супрацо?н?чае ? справе Пана, Як? змяняе свет, як закваска. Гэта таксама заступн?цтва, выпра?ленне ? дазвол Богу выправ?ць справы”, - закл?ка? Пантыф?к.
“У гэтую ноч любо? перамяняе г?сторыю”, - сказа? на заканчэнне сваёй гам?л?? Франц?шак ? закл?ка?: “Учын?, Пане, каб мы паверыл? ? моц Тваёй любов?, якая так адрозн?ваецца ад с?лы свету. Учын?, каб мы, як Марыя, Юзаф, пастух? ? мудрацы, сабрал?ся вакол Цябе, каб ушано?ваць Цябе. Праз Цябе, прыпадобн??шыся да Цябе, мы зможам сведчыць свету пра прыгажосць твайго абл?чча”.
