Папскае пасланне: Касцёл – гэта с?мфон?я пакл?кання?
Марыя Валодз?на – Vatican News
Франц?шак прапанава? паразважаць над сёлетняй тэмай Пакл?канне: ласка ? м?с?я, каб са здз??леннем зразумець, што пакл?канне Пана - гэта ласка, дар ? адначасова абавязацельства ?сц? ? несц? Евангелле. Мы пакл?каны да сведчання веры, якая стварае моцную сувязь пам?ж жыццём, по?ным ласк?, праз Сакрамэнты ? касцёльную камун?ю, ? апостальствам у свеце. Хрысц?ян?н, адчувальны да чалавечых драм, дзейн?чае на экз?стэнцыяльных перыферыях, за?сёды памятаючы, што м?с?я – гэта справа Божая, якая выконваецца не ? адз?ночку, а разам з братам? ? сёстрам? на чале з пастарам?.
Апостал Павел адкрывае перад нам? цудо?ны гарызонт: у Хрысце Бог Айцец "выбра? нас перад стварэннем свету, каб мы был? святым? ? беззаганным? перад ?м у любов?. Ён прадвызначы? нас для ?сына?лення праз Езуса Хрыста, паводле ?падабання сваёй вол?” (Эф 1, 4-5). Гэтыя словы дазваляюць нам бачыць жыццё ? по?ным сэнсе: Бог задума? нас па свайму вобразу ? падабенству ? ?сына?ляе нас: мы был? створаны з любов?, дзеля любов? ? з любо?ю, мы створаны для таго, каб люб?ць, - нагада? Пантыф?к.
“На працягу ?сяго нашага жыцця пакл?канне, якое станов?цца часткай нашай ?стоты ? нясе таямн?цу шчасця, за?сёды па-новаму дасягае нас дзеяннем Святога Духа, асвятляе наш розум, надае с?лу вол?, напа?няе нас здз??леннем ? прымушае нашы сэрцы гарэць. Часам яно прыходз?ць нечакана. Так адбылося са мной 21 верасня 1953 года, кал? па дарозе на штогадовае свята студэнта я адчу? жаданне ?вайсц? ? касцёл ? паспавядацца. Той дзень змян?? маё жыццё ? пак?ну? у ?м адб?так, як? захо?ваецца ? па сёння”, - падзял??ся Святы Айцец, дадаючы, што пакл?канне – гэта шлях. Шлях, на як?м сустракаюцца з беднасцю, хваробам? ? жалобай, шлях мал?твы, сведчання Евангелля, чытання, якое адкрывае нам розум, парад брато? ? сясцёр, як?я суправаджаюць нас. Божая фантаз?я бясконцая ? чакае нашага адказу, - за?важы? Франц?шак.
Пакл?канне – гэта перапляценне пам?ж Божым выбарам ? чалавечай свабодай, дынам?чныя ? натхняльныя аднос?ны Бога ? чалавечага сэрца. “Дар пакл?кання падобны на Божае насенне, якое прарастае ? глебе нашага жыцця, адкрывае нас Богу ? ?ншым, каб падзял?л?ся з ?м? знойдзеным скарбам”. Любо? - фундамент пакл?кання. “Бог кл?ча з любо?ю, ? мы, удзячныя, адказваем з любо?ю”, - гаворыцца ? пасланн? Папы.
Няма пакл?кання без м?с??. ? няма шчасця ? по?най самарэал?зацы? без прапановы ?ншым новага жыцця, якое мы знайшл?. Божы закл?к да любов? - гэта той досвед, пра як? нельга ма?чаць. "Гора мне, кал? я не абвяшчаю Евангелля", - ускл?ка? Святы Павел (1 Кар. 9, 16), а ? Першым пасланн? святога Яна гаворыцца: “тое, што мы бачыл? ? чул?, абвяшчаем ? вам, каб ? вы мел? еднасць з нам?” (пар. 1, 1-4).
Франц?шак нагада? пра свой зварот да ?с?х ахрышчаных “спасц?гнуць сваё жыццё як м?с?ю”, з як?м ён звярта?ся пяць гадо? таму ? апостальскай адгартацы? Gaudete et exsultate. Агульная для ?с?х хрысц?ян м?с?я заключаецца ? радасным сведчанн? пра тое, што мы адчуваем у еднасц? з Езусам ? Яго Касцёлам, а таксама ? справах матэрыяльнай ? духо?най м?ласэрнасц?, у гасц?нным ? мякк?м ладзе жыцця, здольнага да бл?зкасц?, спагады ? пяшчоты, у проц?легласць культуры адк?да? ? абыякавасц?. М?с?я не вын?кае з нашых здольнасця?, намера? або задум, з нашай вол? ? намагання? практыкаваць цноты, але з глыбокага досведу аднос?н з Езусам. Тольк? тады мы можам стаць Яго сведкам?, "апосталам?", “пазначаным? агнём гэтай м?с?? асвятлення, благасла?лення, ажы?лення, узняцця, аздара?лення, вызвалення” (Evangelii gaudium, 273), - адзначы? Папа, прыводзячы ? прыклад “палаючыя сэрцы” двух вучня? па дарозе ? Эмаус. Пантыф?к запрас?? кожнага, хто адчувае сябе пакл?каным, “устаць ? паспяшацца з палаючым сэрцам”, адзначы?шы, што з радасцю чакае наступных Сусветных дзён моладз? ? Л?сабоне.
Франц?шак нагада?, што Касцёл - гэта супольнасць пакл?каных, супольнасць вучня? ? вучан?ц Хрыста, м?с?янера?, як?я распа?сюджваць любо?, каб настала Царства Божае. “У Касцёле ?се мы слуг? ? служанк? з розным? пакл?канням?, харызмам? ? служэнням?”. Агульнае для ?с?х пакл?канне дараваць сябе ? любов? разгортваецца ? ?васабляецца ? жыцц? свецк?х хрысц?ян, як?я ствараюць сям'? як невял?к?я хатн?я касцёлы ? дзейн?чаюць у грамадстве з дапамогай Евангелля; у жыцц? кансэкраваных асоб, падараваным Богу; у жыцц? пасвечаных пастыра? (дыякана?, прэзб?тара?, б?скупа?), паста?леным на службу Слову, мал?тве ? камун?? Святога народа Божага. У гэтым сэнсе Касцёл - гэта с?мфон?я пакл?кання?, аб'яднаных у гармон??, каб выпраменьваць новае жыццё Валадарства Божага.
“Дараг?я браты ? сёстры! Пакл?канне - гэта дар ? задача, крын?ца новага жыцця ? сапра?днай радасц?”, - зазначы? напрыканцы паслання Святы Айцец, пажада?шы, каб Сусветны дзень умацава? адчувальнасць да пакл?кання? у сем'ях, параф?яльных супольнасцях ? супольнасцях кансэкраванага жыцця, касцёльных асацыяцыях ? рухах, каб “пашырылася прастора любов?, ? Бог усё больш ? больш валадары? у гэтым свеце.”
