杏MAP导航

Аляксандр Панчанка – Vatican News

20 л?стапада 2022 года, ва ?рачыстасць Пана Нашага Езуса Хрыста, Валадара сусвету, Франц?шак узначал?? цэлебрацыю святой ?мшы ? катэдральным касцёле ? горадзе Асц? ? вобласц? П’емонт на по?начы ?тал??, як? наведа? з двухдзённым пастырск?м в?з?там.

“З гэтых земля? мой бацька эм?грава? у Аргенц?ну; ? на гэтыя земл?, як?я стал? кашто?ным? дзякуючы добрым плёнам глебы ? асабл?ва шчырай працав?тасц? людзей, я прыбы?, каб нанова адкрыць для сябе водар каранё?. Але сёння Евангелле яшчэ раз вяртае нас да каранё? веры”, - сказа? на пачатку сваёй гам?л?? Пантыф?к, дадаючы, што гэтыя каран? “знаходзяцца ? засушл?вай зямл? Галгофы, дзе зерне Езуса, памёршы, дало магчымасць прарасц? надзе?: пасаджанае ? сэрцы зямл?, яно адкрыла нам шлях да неба; сваёй смерцю Ён да? нам жыццё вечнае; праз дрэва крыжа Ён прынёс нам плён зба?лення”. “Дык паглядз?м на яго, на Укрыжаванага”, - заахвоц?? Папа.

Франц?шак нагада?, што на крыжы бы? нап?саны тольк? адз?н выраз: “Гэта кароль юдэйск?”. Езус, аднак, не адпавядае нашым уя?ленням пра караля: “Ён не сядз?ць на зручным троне, а в?с?ць на месцы пакарання; Бог, як? “ск?двае магутных з трона?” (Лк 1,52), дзейн?чае як слуга, укрыжаваны моцным?; Яго ?прыгожваюць тольк? цв?к? ? церне, Ён пазба?лены ?сяго, але багаты любо?ю, з трона крыжа Ён больш не павучае нато?п словам, больш не падымае руку, каб навучаць. Ён роб?ць больш: н? на каго не паказвае пальцам, а кожнаму раскрывае абдымк?. Так аб’я?ляецца наш Валадар: з распасцёртым? абдымкам?, а brasa aduerte”, - сказа? Папа.

Пантыф?к падкрэсл??, што Езус за?сёды чакае нас з распасцёртым? абдымкам?, прапануе сваю любо?, не навязваючы яе, за?сёды прабачае ? ?здымае, за?сёды вяртае карале?скую годнасць, а зба?ленне прыходз?ць, “кал? дазваляем Яму люб?ць нас, бо тольк? так вызваляемся ад рабства ?ласнага эга, ад страху застацца самотным?, ад думак пра тое, што ? нас н?чога не атрымаецца”. “Браты, сёстры, давайце будзем часцей станав?цца перад Укрыжаваным ? дазваляць Яму люб?ць нас, бо гэтыя распасцёртыя абдымк? адкрываюць таксама перад нам? браму ? рай...”, - закл?ка? Папа.

Франц?шак за?важы?, што Евангелле ?казвае два шлях? перад абл?ччам Укрыжаванага. Адна частка людзей заставалася простым? гледачам?: яны наз?рал? за Хрыстом здалёк, ц?ка?ныя ц? абыякавыя, без сапра?днага ?нтарэсу ? не задавал?ся пытаннем: што магу зраб?ць я? Яны каментавал?, выказвал? суджэнн? ? меркаванн?, некаторыя наракал?, але заставал?ся глядзець са складзеным? рукам?, ?ншыя – абражал? Яго ц? крычал?: “Кал? Ты кароль юдэйск?, уратуй сябе”. Гэта, аднак, было цалкам адваротным таму, што раб?? Езус: Ён дума? не пра сябе, а пра тое, каб уратаваць ?х.

Святы Айцец зазначы?, што закл?к “уратуй сябе” з’я?ляецца заразным: ад к?ра?н?ко? да салдат ? народу, хваля зла дасягнула амаль ус?х, становячыся “смяротнай заразай абыякавасц?”. “Хваля зла за?сёды распа?сюджваецца так: пачынаецца з дыстанцыянавання, з наз?рання без дзеяння, абыякавага, потым думаем тольк? пра тое, што ц?кав?ць, ? прызвычайваемся адварочвацца. Гэта таксама пагроза таксама для нашай веры, якая зн?кае, кал? застаецца тэорыяй ? не станов?цца практыкай, кал? не заахвочвае да дзеяння, кал? мы не прысвячаем сябе асаб?ста, кал? не ?ваходз?м у гульню”, - сказа? Пантыф?к, дадаючы, што ? так?м выпадку мы станов?мся хрысц?янам?, “як?я кажуць, што вераць у Бога ? хочуць м?ру, але не моляцца ? не клапоцяцца пра ?ншых”.

Франц?шак за?важы?, што ёсць таксама ? жыватворная хваля дабра: добры разбойн?к, укрыжаваны побач з Езусам, звярну?ся да Яго па ?мен?, паспавяда?ся са сва?х памылак ? папрас?? узгадаць пра яго на Небе. “Так разбойн?к ста? першым святым: Ён на ?мгненне ста? бл?зк?м да Езуса, а Пан наза?сёды пак?ну? яго пры сабе”, - адзначы? Пантыф?к.

“Евангелле гаворыць пра добрага злодзея для нас, каб запрас?ць нас перамагчы зло, пераста?шы заставацца наз?ральн?кам?, бо абыякавасць горшая за чыненне зла. З чаго пачаць? З даверу, з таго, каб называць Бога па ?мен?, як раб?? добры разбойн?к, як? напрыканцы жыцця адшука? мужны давер дзяцей, як?я давяраюць, просяць, настойваюць. ? з даверам ён прызна? свае памылк?, плака?, але не стольк? над сабой, кольк? перад Панам”, - сказа?, дадаючы, што “тыя, хто практыкуе давер, вучацца заступн?цтву, вучацца несц? Богу тое, што бачаць, пакуты свету, людзей, як?х сустракаюць” “Мы на свеце не тольк? для таго, каб уратаваць сябе, але каб прывесц? брато? ? сясцёр у абдымк? Валадара. Заступн?цтва, нагадванне Пану, адчыняе браму раю”, - падкрэсл?? Франц?шак, закл?каючы верн?ка? не абмяжо?вацца выказваннем тэорый, крытыкай, але закасаць рукавы, узяць жыццё ? свае рук?, перайц? ад апра?дання? да мал?твы ? служэння.