Пантыф?к закл?ка? канадца? захо?ваць лучнасць пам?ж пакаленням?
Аляксандр Панчанка - Vatican News
У гам?л?? Франц?шак спасла?ся на л?тург?чны ?спам?н святых Я?х?ма ? Ганны, дзядул? ? бабул? Езуса, у доме як?х Ён напо?н?цу адчу? ?х бл?зкасць, пяшчоту ? мудрасць. “Давайце таксама ? мы падумаем пра нашых дзядуль ? бабуль“, - сказа? Папа, закл?каючы паразважаць над тым, што кожны чалавек з’я?ляецца “дз?цём г?сторы?, якую трэба захо?ваць“, ? “майстрам г?сторы?, якую трэба будаваць“.
Нашы каран?, любо? сямейнага асяроддзя “з’я?ляюцца часткай ун?кальнай г?сторы?, якая нам папярэдн?чала ? якая стварыла нас”. “Мы не выбрал? яе сам?, а атрымал? ? дар”, - дада? Святы Айцец, падкрэсл?ваючы, што ? гэту кашто?ную спадчыну ?ваходзяць доблесць, а?тарытэт, ?нтэлект, творчасць нашых продка?, а таксама ?х справядл?васць, вернасць Богу ? Яго вол?.
“Мы знаходз?мся тут дзякуючы бацькам, але таксама дзякуючы бабулям ? дзядулям”, праз як?х “мы даведал?ся, што дабрыня, пяшчота ? мудрасць – гэта моцныя каран? чалавецтва”. “У доме бабуль ? дзядуль мног?я з нас дыхал? водарам Евангелля, с?лай веры, якая мае пах дому. Дзякуючы ?м мы адкрыл? для сябе сямейную, хатнюю веру”, - сцвердз?? Пантыф?к, нагадваючы, што вера пав?нна перадавацца “на дыялекце”, праз ласкавасць ? падтрымку, клопат ? бл?зкасць, а не праз абмежаванн? ц? пазба?ленне ?нутранай свабоды. Ён закл?ка? хрысц?ян вучыцца н?кол? не прыгнятаць чужое сумленне, не пазба?ляць свабоды людзей, а ? першую чаргу за?сёды люб?ць ? шанаваць тых, хто бы? перад нам?, ? перада? нам кашто?ныя скарбы г?сторы?.
Прымаючы важныя рашэнн?, мы пав?нны задавацца пытаннем, што зраб?л? б нашыя знаёмыя мудрыя старцы, што пара?л? б нашы дзядул? ? бабул?, - прапанава? Святы Айцец. Ён закл?ка? клапатл?ва став?цца да атрыманай спадчыны, памятаць добрыя наста?ленн? старэйшых, разма?ляць з ?м?, знаходз?ць час, каб слухаць ?х, а таксама пара?? мець у дамах асабл?вае, годнае месца – “маленькую сямейную святыню” з памяткам?, выявам?, Б?бл?яй ц? ружанцам нашых продка?. Мал?цца разам з ?м? ? ? адз?нстве з ?м?, прысвячаць час успам?нам, захо?ваць ?х спадчыну, клапац?цца пра каран? – менав?та “так расце дрэва ? ствараецца будучыня”, - запэ?н?? Франц?шак.
Папа падкрэсл?? таксама, што кожны чалавек з’я?ляецца “майстрам г?сторы?, якую трэба будаваць”. “Продк?, ад як?х паходз?м, старыя, як?я марыл?, спадзявал?ся ? ахвяравал? сабой дзеля нас, задаюць нам фундаментальнае пытанне: якое грамадства вы жадаеце пабудаваць? Мы атрымал? шмат з рух тых, хто нам папярэдн?ча?: што хочам перадаць нашым нашчадкам? Жывую веру ц? “ружовую вадз?цу”? Грамадства асаб?стай выгады ц? братэрства? М?рны свет ц? вайну? Зн?шчанае стварэнне ц? гасц?нны дом?”, - спыта? Святы Айцец.
Франц?шак нагада?, што жыццядайны рух ?дзе ад каранё? да гал?на?, а сапра?дная традыцыя выя?ляецца ? вертыкальным вымярэнн? – зн?зу ?верх. Таму, абап?раючыся на свае каран?, мы пав?нны прынос?ць плёны ? сеяць новыя зерн? ? г?сторы?.
“Няхай святыя Я?х?м ? Ганна заступаюцца за нас: няхай дапамагаюць нам клапатл?ва захо?ваць г?сторыю, якая стварыла нас, ? будаваць жыццядайную г?сторыю. Няхай яны нагадваюць нам пра духо?ную кашто?насць шанавання бабуль, дзядуль ? старыко?, няхай вучаць цан?ць ?х прысутнасць, каб будаваць лепшую будучыню, у якой пажылых не сп?сваюць ва ?тыль як “ужо непатрэбных”; будучыню, дзе не ацэньваюць людзей тольк? на падставе таго, кольк? яны могуць выраб?ць; будучыню, не абыякавую да таго, хто зараз, у сталым узросце, патрабуе больш часу, слухання ? ?ваг?; будучыню, у якой не па?тараецца г?сторыя нас?лля ? марг?нал?зацы?, якая прымус?ла пакутаваць карэнныя народы. Такая будучыя стане магчымай, кал? з Божай дапамогай мы не разарвём сувязь з тым?, што ?шо? перад нам?, ? кал? будзем умацо?ваць дыялог з тым?, хто прыйдзе пасля нас: маладым? ? старыкам?, бабулям? ? дзядулям?, унукам? – усе разам. Будзем жа ?сц? наперад ? марыць разам”, - закл?ка? Папа на заканчэнне гам?л??.
