Анёл Панск?: адсутнасць любов? – самая цяжкая хвароба
Аляксандр Панчанка – Vatican News
Франц?шак пракаментава? евангельск? ?рывак пра аздара?ленне Езусам жанчыны, хворай на крывацёк, ? ?васкрашэнне дачк? Я?ра (Мк 5,21-43). У гэтым апавяданн? Хрыстус сутыкаецца з самым? драматычным? с?туацыям? чалавека: смерцю ? хваробай, паказваючы, аднак, што яны не маюць апошняга слова. “Ён кажа нам, што смерць – гэта не канец. Езус перамагае гэтага ворага, ад якога мы не можам вызвал?цца ? адз?ночку”, - дада? Папа.
Святы Айцец за?важы?, што жанчына, якая пакутавала на крывацёк, л?чылася “нячыстай”, у евангельск?я часы. У сувяз? з гэтым яна была марг?нал?завана – не магла мець стаб?льных стасунка?, не магла мець мужа, сям’?, нармальных сацыяльных аднос?н. “Яна жыла ? самоце, з параненым сэрцам”, - сказа? Пантыф?к, падкрэсл?ваючы, што самай цяжкай хваробай з’я?ляецца менав?та “адсутнасць любов?, няздольнасць люб?ць”, таму ? першую чаргу неабходна было аздарав?ць пачуцц? гэтай жанчыны.
“У г?сторы? гэтай безыменнай жанчыны мы ?се можам убачыць сябе. Яна прайшла праз шмат лекавання?, “патрац?ла на ?х усю маёмасць сваю, аднак н?што не дапамагло, ? ёй станав?лася нават горш” (26). Як часта таксама ? мы звяртаемся да памылковых сродка?, каб утаймаваць наш недахоп у любов?? Мы думаем, што нас могуць зраб?ць шчасл?вым? поспех ? грошы, але любо? немагчыма куп?ць, любо? не купляецца. Мы ?цякаем у в?ртуальны свет, але любо? – канкрэтная. Мы не прымаем сябе так?м?, як?м? з’я?ляемся, ? хаваемся за прыхарошваннем знешнасц?, але любо? – гэта не ?люз?я. Мы шукаем адказа? у мага? ? гуру, каб потым застацца без грошай ? супакою, як гэта жанчына. Яна, нарэшце, выбрала Езуса ? к?нулася ? нато?п, каб дакрануцца да Яго плашча. Гэта жанчына, так?м чынам, шукае прамога, ф?з?чнага кантакту з Езусам. У гэты перыяд мы асэнсавал? накольк? важным з’я?ляецца кантакт, аднос?ны. Тое самае тычыцца Езуса: часам мы задавольваемся захаваннем нейкага прадп?сання ц? па?тарэннем мал?тва?, нярэдка яе папуга?, але Пан чакае, каб мы сустрэл?ся з ?м, адкрыл? Яму сэрцы, дакранул?ся да Яго плашча ? аздарав?л?ся як гэта жанчына, бо ?ваходзячы ? бл?зкасць з Езусам, мы аздара?ляем нашы пачуцц?”, - сказа? Святы Айцец, падкрэсл?ваючы, што Езус прагне гэтага.
Франц?шак за?важы?, што, будучы ? акружэнн? нато?па, Езус агляда?ся, каб знайсц? тую, якая да Яго дакранулася: шука? абл?чча ? сэрца, по?нага веры. “Ён не глядз?ць на ?с?х разам, але на асобу (...) Не спыняецца на ранах ? памылках м?нулага, але пераступае праз грах? ? забабоны. Не спыняецца на знешн?м, а дасягае сэрца ? аздара?ляе менав?та яе, сп?саную ва ?тыль ус?м?. З ласкавасцю называе яе “дачкой” (43) – бо стылем Езуса з’я?ляецца бл?зкасць, спагада ? ласкавасць – ? прасла?ляе яе веру, вяртаючы ёй веру ? сябе”, - сказа? Папа.
“Сястра, браце, дазволь, каб Езус паглядзе? на цябе ? аздарав?? тваё сэрца... ? кал? ты ?жо адчу? на сябе Яго ласкавы поз?рк, наследуй Яго, раб? як Ён. Азярн?ся навокал: убачыш як шмат параненых ? самотных людзей жыве вакол цябе ? мае патрэбу ? тым, каб адчуць сябе люб?мым?: зраб? першы крок. Езус прос?ць цябе аб поз?рку, як? не будзе спыняцца на знешн?м, але дасягне сэрца; аб поз?рку, як? не будзе асуджаць..., але прымаць. Адкрыем нашы сэрцы, каб прыняць ?ншых, бо тольк? любо? аздара?ляе жыццё. Няхай Багародз?ца, Суцяшальн?ца засмучаных, дапаможа нам несц? ласкавасць людзям з параненым? сэрцам?, як?х сустракаем на нашым шляху”, - завяршы? разважанне Папа.
