Святы Айцец пра “кав?дныя” с?туацы? ? сва?м жыцц?
Успам?ны Святога Айца был? змешчаны ? новай кн?зе “Вернемся да мар” (Ritorniamo a sognare). Яна была нап?сана Франц?шкам сумесна з брытанск?м журнал?стам Остынам Айвэры ? з’яв?цца на пал?цах ?тальянск?х кн?гарня? у снежн?. 23 л?стапада 2020 г. урывак з кн?г? апубл?кавала “La Repubblica”.
“У ма?м жыцц? было тры “кав?дныя” с?туацы?: хвароба, Герман?я ? Кардоба”, - прызна?ся Папа. Ён нагада?, што ? маладым узросце цяжка захварэ? ? знаходз??ся пам?ж жыццём ? смерцю. Яму выдал?л? частку лёгкага. “Я ведаю на ?ласным досведзе, што адчуваюць хворыя з каронав?русам, як?я змагаюцца за тое, каб дыхаць, падключаныя да апарату штучнай вентыляцы? лёгк?х”, - сказа? Пантыф?к.
Франц?шак падзял??ся ?спам?нам? пра двух медсясцёр, дзякуючы як?м заста?ся жывы. Адна з ?х мела вел?зарны досвед. Яна за?важыла, што прадп?саных урачом лека? не хапае ? стан хворага юнака пагаршаецца, таму распарадз?лася падво?ць дозу. “Сястра Карнэл?я Каральё ?ратавала маё жыццё. Дзякуючы пастаяннаму кантакту з хворым?, яна лепш за ?рача ведала, што трэба пацыентам, мела адвагу выкарыстаць свой досвед”, - прызна?ся Папа.
Святы Айцец прызна?ся, што хвароба навучыла яго пазбягаць сентыментальных форм суцяшэння. Ён за?важы?, што мног?я людз? прыходз?л? да яго ? шп?таль ?, выказваючы шкадаванне, запэ?н?вал? ? тым, што “?сё будзе добра”. Так?я словы, нягледзячы на добрыя намеры, н?кол? не натхнял? яго. Наадварот было з жэстам манах?н?, якая рыхтавала яго да Першай св. Камун??. Яна проста ?зяла яго за руку, пацалавала ? сказала: “Ты наследуеш Езуса”.
?ншай “кав?днай” с?туацыяй Франц?шак назва? сваё прабыванне ? Герман??, куды ён нак?рава?ся для вучобы. Пантыф?к прызна?ся, што там адчува? сябе вельм? самотным, не ме? побач людзей, з як?м? мог бы падзял?цца радасцям?. Але, нягледзячы на гэта, навучы?ся цан?ць тое месца, якое пак?да?.
Паводле Папы, “вырыванне з коранем” можа стаць перыядам аздара?лення ? радыкальнай перамены. Так ён перажы? амаль двухгадовае прабыванне ? езу?цк?м цэнтры ? Кардобе, якое ён пара?на? з каранц?нам. У гэты час кс. Бергол?а практычна не ме? магчымасц? пак?даць кляштару, займа?ся спавяданнем ? духо?ным к?ра?н?цтвам, шмат мал??ся, чыта? ? п?са?. Менав?та тады ён прачыта? шматтомную “Г?сторы? Пантыф?ка?” Людв?га Пастара. Таму цяпер не здз??ляецца таму, што адбываецца ? Рымскай куры? ? сучасным Касцёле.
Святы Айцец за?важы?, што з гэтых жыццёвых г?сторый навучы?ся многаму. Яны был? балючым?, але паказал?, што адкрытасць да змен дапамагае выйсц? з крыз?су лепшым.
