Святы Айцец: Касцёл у кожнай эпосе пераадольва? буры
Падставай да рэфлекс?? стала Евангелле Х?Х Звычайнай нядзел? (Мц 14, 22-33), якое распавядае пра Хрыста, Як? ?дзе па водах бурл?вага возера. Накарм??шы нато?п пяццю хлябам? ? дзвюма рыбам?, Зба?ца загадвае вучням сесц? ? човен ? вярнуцца на друг? бераг. Сам жа адпускае людзей, а потым ?дзе, каб памал?цца ? самоце, “паглыб?цца ? знос?ны з Айцом”.
Франц?шак нагада?, што падчас начнога перасячэння возера лодка вучня? была заблакавана рапто?най бурай. Яны ?бачыл? асобу, якая ?шла да ?х па вадзе. У шоку апосталы падумал?, што гэта прыв?д ? закрычал? ад страху. Езус супакойвае ?х: “Будзьце адважным?, гэта Я, не бойцеся!”. Тады Пётр адказвае: “Пане, кал? гэта Ты, загадай мне ?сц? да Цябе па вадзе”. ? Езус кажа яму: ?дз?!”. Пётр выходз?ць з лодк? ? роб?ць некальк? крока?, а кал? вецер ? хвал? палохаюць яго, пачынае тануць. “Пане, ратуй мяне!”, - крычыць ён. Езус бярэ яго за руку ? кажа: “Малаверны, чаму засумнява?ся ты?”.
, - за?важы? Пантыф?к.
Святы Айцец запрас?? паразважаць пра жэст Хрыста – яго працягнутую руку. “Езус – гэта рука Айца, якая н?кол? не адпускае нас. Моцная ? верная рука Айца, Як? за?сёды ? выключна хоча карысц? для нас. Бог – гэта не ?раган, не агонь, не землятрус, як гаворыцца ? сённяшн?м аповедзе пра прарока ?ллю. Бог – ц?х? вецер, як? не навязвае сябе, але прос?ць слухаць (1 Вал 19, 11-13)”.
“Верыць – гэта ? разгар буры трымаць сваё сэрца звернутым да Бога, да Яго любов?, да Яго пяшчоты як Айца. Езус хаце? навучыць гэтаму Пятра ? вучня?, а таксама ? нас сёння. Ён добра ведае, што наша вера слабая (...) ? што на нашым шляху могуць узн?каць буры ? перашкоды, учыненыя неспрыяльным? с?лам?. Але Ён – Уваскрослы, Пан, Як? перамог смерць, каб прывесц? нас да зба?лення. Яшчэ перад тым, як мы пачнём Яго шукаць, Ён ужо побач з нам?. ? падня?шыся з нашых падзення?, гэта прымушае нас расц? ? веры”, - адзначы? Франц?шак.
“Лодка ? буры – гэта вобраз Касцёла, як? ? кожнай эпосе сутыкаецца з вятрам?, часам вельм? цяжк?м? выпрабаванням?: тут варта ?згадаць пра выпадк? до?гага ? горкага пераследу м?нулага стагоддзя ? цяперашняга часу. У гэтых с?туацыях можа з’яв?цца спакуса падумаць, што Бог пак?ну? нас. Але на самой справе менав?та ? гэтыя хв?л?ны сведчанне веры, любов? ? надзе? найбольш яскравае. Менав?та прысутнасць Уваскрослага Хрыста ? яго Касцёле дае ласку сведчання аж да мучан?цкай смерц?, з якой прарастаюць новыя хрысц?яне ? плён згоды ? м?ру для ?сяго свету”, - за?важы? Папа.
Пантыф?к завяршы? сваё разважанне зваротам да Багародз?цы: “Няхай заступн?цтва Мары? дапаможа нам захо?ваць веру ? братэрскую любо?, кал? цемра ? буры жыцця падрываюць наш давер да Бога”.
