Святы Айцец: змаганне з Богам – метафара мал?твы
Падчас агульнай а?дыенцы?, якая 10 чэрвеня 2020 г. прайшла ? фармаце в?дэатрансляцы? з Прыватнай б?бл?ятэк? Апостальскага палаца Ватыкана, Пантыф?к за?важы?, што Кн?га Быцця, “праз лёс людзей далёк?х эпох, распавядае г?сторы?, у як?х можам убачыць адлюстраванне нашага жыцця”.
Спасылаючыся на г?сторыю Якуба, Франц?шак зазначы?, што сваёй найлепшай якасцю гэты Патрыярх здоле? зраб?ць спрытнасць. Менав?та дзякуючы ёй Якуб змог “вырваць” у свайго айца ?сака благасла?ленне ? дар першародства (пар. Быц 25,19-34).
Вымушаны ?цякаць ад брата Эзава, Якуб пак?ну? родную зямлю, а потым разбагаце?, ста? уласн?кам вел?зарнага статку, дзякуючы настойл?васц? ? цярпл?васц? ажан??ся з самай прыгожай з дачок Лабана, у якую бы? па-сапра?днаму закаханы.
, - за?важы? Папа.
Святы Айцец нагада?, што пачу?шы “голас свайго дома, сваёй старажытнай Айчыны”, Якуб вырашы? вярнуцца дамой. Ён здзейсн?? до?гае падарожжа з вял?к?м караванам, пакуль не дасягну? апошняга этапу, рак? Яббок.
“Тут Кн?га Быцця прапануе нам незабы?нае апавяданне. Яна кажа, што Патрыярх, пасля таго як перавё? праз раку ?с?х сва?х людзей ? жывёл, як?х было вельм? шмат, заста?ся адз?н на чужынск?м беразе. Ён падума?: што яго чакае за?тра? Як пастав?цца да яго Эза?, у якога ён скра? першародства? У галаве Якуба бы? водаварот думак... ? кал? пачало цямнець, рапто?на на яго напа? Невядомы ? пача? змагацца з ?м. Катэх?з?с тлумачыць: “Духо?ная традыцыя Касцёла бачыла ? гэтым апавяданн? с?мвал мал?твы як барацьбы веры ? перамог? стойкасц?”, - нагада? Папа.
Якуб змага?ся ?сю ноч, не выпускаючы свайго прац??н?ка. Ён бы? пераможаны, атрыма?шы ?дар ва ?разл?вае месца, ? з таго часу заста?ся кульгавым на ?сё жыццё. Папа за?важы?, што таямн?чы змагар спыта? ?мя Патрыярха, а потым сказа? яму: “Адгэтуль не будзеш звацца Якубам, але ?зраэлем, бо ты змага?ся з Богам ? людзьм? ? перамог!” Невядомы не назва? Якубу свайго ?мя, але ? якасц? кампенсацы?, благаслав?? яго. ? Якуб зразуме?, што сустрэ?ся “тварам у твар” з Богам.
“Змаганне з Богам – метафара мал?твы. У ?ншых с?туацыях Якуб паказа? сябе здольным весц? дыялог з Богам, адчуваць Яго сябро?скую ? бл?зкую прысутнасць. Але ? тую ноч праз до?гае змаганне, якое ён ледзь вытрыма?, Патрыярх змян??ся. Змян?? ?мя, лад жыцця, змян??ся сам. У гэты раз не ён бы? гаспадаром с?туацы?, яго спрытнасць не дапамагла, ён больш не бы? чалавекам, як? ?сё плануе ? разл?чвае”, - звярну? увагу Папа.
, - дада? ён.
Франц?шак за?важы?, што “менав?та так? Якуб атрыма? благасла?ленне Бога, дзякуючы якому кульгаючы ?вайшо? у абяцаную зямлю: уразл?вы ? паранены, але з новым сэрцам”. “Спачатку ён бы? упэ?нены ? сабе, спадзява?ся на ?ласную спрытнасць”, бы? “непран?кальным для ласк?, недаступным для м?ласэрнасц?”, але “Бог да? яму зразумець яго абмежаванасць, грэшнасць, патрэбу ? м?ласэрнасц?, ? выратава? яго”.
Папа зазначы?, кожны чалавек можа мець такую сустрэчу з Богам у цёмныя моманты свайго жыцця, кал? загразне ? грахах ? згуб?ць дарогу. “Ён нас здз?в?ць у той час, кал? мы гэтага не чакаем, кал? ?бачым, што стал? па-сапра?днаму самотныя. У гэту самую ноч, змагаючыся супраць Невядомага, мы ?свядом?м, што з’я?ляемся проста бедным? людзьм?, небаракам?. Але менав?та тады, кал? адчуваем сябе так, мы не пав?нны баяцца, бо ? гэты самы момант Бог дасць нам новае ?мя, якое будзе ?трымл?ваць сэнс усяго нашага жыцця, змен?ць нам сэрца ? адорыць нас благасла?леннем, прызначаным для тых, хто дазваляе Богу змян?ць сябе”, - сказа? Пантыф?к.
Святы Айцец закл?ка? верн?ка? адкрыцца на пера?васабляльную дзейнасць Бога. “Ён ведае, як зраб?ць гэта, бо ведае кожнага з нас. Кожны з нас можа сказаць: “Пане, Ты ведаеш мяне”, “Пане, Ты ведаеш мяне. Перамян? мяне”, - пара?? на заканчэнне катэхезы Франц?шак.
