Папа на агульнай а?дыенцы?: хто мол?цца – не бывае самотным
Франц?шак працягну? катэхетычны цыкл, прысвечаны мал?тве. На гэты раз ён засяродз?? увагу на асобе караля Дав?да.
Святы Айцец за?важы?, што “Дав?д бы? выбраны для выключнай м?с??, якая атрымала цэнтральную ролю ? г?сторы? Божага народу ? нашай веры”. Езус шмат разо? называецца “Сынам Дав?да”. Яны абодва нарадз?л?ся ? Бэтлееме. З нашчадка? Дав?да, паводле абяцання, пав?нен бы? прыйсц? Мес?я: “Валадар , як? будзе адпавядаць сэрцу Бога, застанецца ? дасканалай паслухмянасц? Айцу, дзейнасць якога будзе верным спа?неннем Яго задумы зба?лення”.
Г?сторыя Дав?да пачалася на пагорках ля Бэтлеема, дзе пасв?? статак свайго бацьк?. Ён бы? яшчэ хлопцам, адным з некальк?х брато?. Кал? прарок Самуэль, па загадзе Бога, пача? шукаць новага караля, здавалася, што яго бацька забы?ся пра ?снаванне свайго самага малодшага сына.
“Так?м чынам Дав?д, у першую чаргу, бы? пастырам: чалавекам, як? клапац??ся пра жывёл, баран?? ?х ад небяспек?, турбава?ся пра ?х утрыманне. Кал? Дав?д, згодна з воляй Бога, пав?нен бы? клапац?цца пра народ, гэта не вельм? адрозн?валася ад дадзенай с?туацы?. ? таму ? Б?бл?? часта ?згадваецца вобраз пастыра. Таксама ? Езус называ? сябе “Добрым пастырам”, яго паводз?ны был? адрозным? ад паводз?н наёмн?ка. Ён ахвярава? сваё жыццё за авечак, вядзе ?х, ведае па ?мен? кожную з ?х”, - падзял??ся Папа.
Другая тыповая рыса, прысутная ? пакл?канн? Дав?да, гэта яго паэтычная душа. Дав?д не бы? вульгарным чалавекам, як бывае з асобам?, як?я на працягу до?гага часу жывуць у ?заляцы?. У яго засталася пачуццёвасць: люб?? музыку ? спевы. Л?ра спадарожн?чала яму за?сёды: часам, каб узнесц? да Бога радасны г?мн; часам, каб выраз?ць плач, ц? вызнаць уласны грэх, - за?важы? Папа.
“Свет, як? стая? перад яго вачыма, не бы? бязмо?най сцэнай: за бегам рэча? яго поз?рк уме? за?важыць больш вял?кую таямн?цу. Мал?тва нараджаецца менав?та з гэтага: з упэ?ненасц? ? тым, што жыццё – гэта не тое, што звальваецца на нас, але цудо?ная таямн?ца, якая ? нас абуджае паэз?ю, музыку, удзячнасць, прасла?ленне або плач, мал?тву. Кал? ? чалавеку няма паэтычнага вымярэння, кал? ? ?м няма паэз??, яго душа станов?цца кульгавай. Згодна з традыцыяй, Дав?д бы? вял?к?м майстрам складання псальма?. Часта на пачатку яны ?трымл?ваюць выразную спасылку на караля ?зраэля ? некаторыя больш ц? менш высакародныя падзе? яго жыцця”, - сказа? Франц?шак.
“Святы ? грэшн?к, той, каго пераследавал?, ? той, хто пераследава?, ахвяра ? кат, што з’я?ляецца супярэчнасцю. Дав?д бы? ус?м гэтым. Таксама ? мы часта за?важаем у нашым жыцц? супярэчныя рысы; на працягу жыцця ?се людз? часта грашаць непаслядо?насцю. Але ? жыцц? Дав?да была адна чырвоная л?н?я, якая яднала ?сё, што здаралася: мал?тва”, - звярну? увагу Папа.
Франц?шак адзначы?, што Дав?д вучыць нас уваходз?ць у дыялог з Богам: у радасц? ? граху, любов? ? пакутах, сябро?стве ? хваробе. Усё можа стаць словам, ск?раваным да Бога, Як? нас слухае за?сёды.
“Дав?д, як? спазна? самотнасць, на самой справе н?кол? самотным не бы?! Па сутнасц? гэта ? ёсць с?ла мал?твы тых, хто стварае для яе месца ? сва?м жыцц?: яна здольная забяспечыць аднос?ны з Богам, сапра?дным Спадарожн?кам на шляху чалавека, пасярод тысяч жыццёвых падзей, добрых ц? дрэнных...”, - падсумава? сваю катэхезу Пантыф?к.
