Папа: выйсц? з заспакаяльнай упэ?ненасц?, каб верыць
Святым? был? абвешчаны: англ?йск? канвертыт з англ?канства, кардынал Джон Генры Ньюмэн ? чатыры жанчыны: браз?льянка, сястра Дульчэ (Марыя Рыта до Суса Брыта Лопэс Понтэс); сястра Марыям Тэрэз?я Манк?дз?ян Чырамэль з ?нды?; ?тальянка, сястра Джозэф?на Ван?н?; свецкая верн?ца з Швейцары? Маргэрытэ Байс. Усе яны жыл? ? XIX-XX стагоддзях.
Каментуючы ?рывак з Евангелля аб аздара?ленн? Езусам дзесяц? пракажоных, Папа звярну? увагу на тое, што “нам ус?м патрэбна вылячэнне”. “Нам патрэбна вылячэнне ад недаверу да сябе, жыцця ? будучын?; ад шматл?к?х страха?; ад заган, рабам? як?х з’я?ляемся; ад мног?х форм абмежаванасц?, залежнасц? ? прывязанасц?: ад гульня?, грошай, тэлебачання, маб?льных тэлефона?, меркавання ?ншых. Пан вызваляе ? вылечвае сэрца, кал? мы Яго кл?чам, кал? мы кажам Яму: “Пане, я веру, ты можаш вылечыць мяне; ацал? мяне ад маёй закрытасц?; Езу, вызвал? мяне ад зла ? страху”, - запэ?н?? Франц?шак. Ён закл?ка? кожны дзень звяртацца да Езуса па ?мен?, бо “кл?каць некага па ?мен? – гэта знак даверу”. Такая мал?тва – гэта “брама веры” ? “лек для сэрца”.
Ён адзначы?, што паломн?цтва нашага жыцця “часта вядзе ? гару, таму што ск?равана да вышэйшага”. “Вера патрабуе п?л?грымк?, выхаду на вул?цу; яна роб?ць цуды, кал? мы выходз?м з заспакаяльнай упэ?ненасц?, кал? пак?даем свае заспакаяльныя парты, наша зручнае гняздзечка. Вера расце з дарам ? разв?ваецца праз рызыку. Вера рухаецца наперад, кал? ?дзём прама наперад з упэ?ненасцю ? Богу”, - растлумачы? Святы Айцец.
Ён заяв??, што “наша задача – клопат пра тых, хто пераста? ?сц? або згуб?? дарогу: мы апекуны брато?, як?я адсутн?чаюць”. “Мы заступаемся за ?х, мы за ?х адказваем, мы пакл?каны адказваць за ?х, прымаць ?х бл?зка да сэрца. Хочаш расц? ? веры? Клапац?ся пра адсутнага брата, адсутную сястру”, - закл?ка? верн?ка? Папа.
Франц?шак нагада? пра неабходнасць падзяк?, бо тольк? таму пракажонаму, як? вярну?ся, каб падзякаваць, Езус кажа: “Вера твая збав?ла цябе”. “Ён не тольк? здаровы, але ? зба?лены. Гэта кажа нам аб тым, што прызначэнне – не здаро?е, не дабрабыт, але сустрэча з Езусам. Зба?ленне заключаецца не ? тым, каб вып?ць шклянку вады ? заставацца ? форме, але каб ?сц? да крын?цы, якой з’я?ляецца Езус. Ён адз?н вызваляе нас ад зла ? вылечвае сэрца, тольк? сустрэча з ?м зба?ляе, роб?ць жыццё па?навартасным ? прыгожым. Кал? сустракаемся з Езусам, падзяка ?зн?кае спантанна, таму што мы выя?ляем самае гало?нае ? жыцц?: не атрыманне ласк? ц? вырашэнне праблемы, але прыняцце Пана жыцця”, - сказа? Франц?шак.
Святы Айцец падкрэсл??, што “кульм?нацыяй шляху веры з’я?ляецца жыццё ? падзяцы”. “Сёння мы дзякуем Пану за новых святых, як?я ?шл? ? паломн?цтве ? як?х мы называем сёння нашым? абаронцам?. Тры з ?х – гэта законн?цы, як?я дэманструюць нам, што манаскае жыццё – гэта шлях любов? на экз?стэнцыяльныя перыферы? свету. У сваю чаргу, св. Маргэрытэ Байс была швачкай ? паказала нам, накольк? магутнай з’я?ляецца простая мал?тва, настойл?вая цярпл?васць ? ма?кл?вая самаадданасць: дзякуючы гэтаму Пан ажыв?? у ёй святло Пасх?. Гэта святасць па?сядзённага жыцця, пра якую св. кардынал Ньюмэн сказа?: “У хрысц?ян?на ёсць глыбок?, ма?кл?вы, схаваны спакой, якога свет не бачыць. (...) Хрысц?ян?н – вясёлы, просты, добразычл?вы, лагодны, выхаваны, сумленны, сц?плы, непераборл?вы. (...) У яго ста?ленн? настольк? мала незвычайнага ц? эфекты?нага, што з першага погляду яго лёгка прыняць за звычайнага чалавека”. Давайце будзем так?м? “лагодным? агеньчыкам?” пасярод цемры свету, - закл?ка? Святы Айцец.
