Франц?шак у Антананарыву: зраб?ць Бога цэнтрам ? воссю жыцця
Спасылаючыся на евангельск? ?рывак, Франц?шак адзначы?, што “падарожжа за Езусам – гэта не адпачынак”, але абавязацельства. Аднак ахвяры, звязаныя з гэтым, маюць сэнс “у святле радасц? ? свята сустрэчы з Езусам Хрыстом”.
Першае патрабаванне звязана з сямейным? аднос?нам?. Кал? сваяцтва станов?цца вырашальным для ?сяго, у канчатковым вын?ку мы прыходз?м да апра?дання пэ?ных практык, як?я вядуць да культуры прыв?лея? ? выключэння – кума?ство, пратэкцыя ? карупцыя. Наста?н?к кажа нам: той, хто не можа ?спрымаць ?ншага як брата, незалежна ад яго сямейнага, культурнага ц? сацыяльнага паходжання, не можа быць ма?м вучнем, - звярну? увагу Папа.
Другое патрабаванне дэманструе цяжкасц?, звязаныя з наследаваннем Пана, кал? мы атаясамл?ваем Нябеснае Валадарства з нашым? асаб?стым? ?нтарэсам? або захапляемся нейкай ?дэалог?яй, што вядзе да выкарыстання ?мя Бога або рэл?г?? для апра?дання нас?лля, - адзначы? Пантыф?к. Хрыстус закл?кае нас “не ман?пуляваць Евангеллем пры дапамозе змрочнага рэдукцыян?зму, але будаваць г?сторыю ? братэрстве ? сал?дарнасц?, у бескарысл?вай павазе да зямл? ? яе даро?, супраць ус?х форм эксплуатацы?”, аб?раючы шлях дыялогу ? складаючы кодэкс паводз?н для ?заемнага супрацо?н?цтва, - за?важы? Франц?шак.
Трэцяе патрабаванне – гэта адмова ад пераканання, што “?сё адбываецца дзякуючы выключна нашым с?лам ? таму, чым валодаем”. Трэба разумець, што “наша жыццё ? нашыя здольнасц? – не стольк? плён асаб?стай перамог?, кольк? дар” Бога ? людзей, чые ?мёны мы пазнаем тольк? тады, кал? аб’яв?цца Валадарства Нябеснае”, - падкрэсл?? Святы Айцец.
Патрабаванн? Хрыста дазваляюць перамагчы спакусу зачын?цца ? нашым маленьк?м свеце, у як?м не застаецца месца для ?ншых: бедныя сюды не ?войдуць, голас Божы ?жо не чуецца, больш няма асалоды ад радасц? Яго любов?, няма энтуз?язму раб?ць дабро... Шмат людзей, кал? яны зачыняюцца, могуць адчуваць сябе ?люзорна ? бяспецы, але ? рэшце рэшт ператвараюцца ? раздражняльных, наракаючых, нежывых. Не гэта Божае жаданне для нас, не гэта жыццё ? Духу, народжанае ад сэрца ?васкрослага Хрыста, - папярэдз?? Святы Айцец.
Праз свае патрабаванн? Езус закл?кае нас “зраб?ць Бога цэнтрам ? воссю нашага жыцця”. “Давайце паглядз?м на свет вакол нас: кольк? мужчын ? кольк? жанчын, моладз?, дзяцей пакутуюць ? цалкам пазба?леныя ?сяго! Гэта не адпавядае Божаму плану. Накольк? ж актуальны закл?к Езуса памерц? для нашай замкнёнасц?, для нашага ?ндыв?дуал?зму ? пых?, каб перамог дух братэрства – зыходзячы з адкрытага боку Езуса Хрыста, ад Якога мы нарадз?л?ся як сям’я Божая – ? дзе кожны можа адчуць сябе люб?мым, таму што яго разумеюць, прымаюць ? шануюць у яго годнасц?. Ва ?мовах парушэння чалавечай годнасц? мы часта застаёмся са складзеным? рукам? або апускаем рук?, бясс?льныя супраць цёмнай с?лы зла. Але хрысц?ян?н не можа абыякава стаяць са складзеным? рукам? або фатал?стычна заставацца з апушчаным? рукам?. Верн?к працягвае руку, як гэта роб?ць Езус”, - падкрэсл?? у сваёй гам?л?? ? стал?цы Мадагаскару Франц?шак.
