Папа: Бог не з’я?ляецца крын?цай спакус, а дапамагае перамагчы ?х
Працягваючы цыкл катэхез, прысвечаных мал?тве “Ойча наш”, Пантыф?к засяродз?? увагу на яе перадапошн?м радку: “Не ?водзь нас у спакусу”, як? можна перакласц? з грэчаскай мовы таксама як: “Не пак?дай нас у спакусе” або “Не дазволь нам трап?ць у спакусу”
Франц?шак нагада?, што мал?тва “Ойча наш” пачынаецца з просьбы аб спа?ненн? вял?кай Божай задумы. Потым яна ск?ро?вае поз?рк на жыццё ? дапамагае прас?ць аб тым, у чым маем патрэбу кожны дзень: аб штодзённым хлебе. Затым мал?тва пераходз?ць да нашых м?жасабовых аднос?н, “часта забруджаных эга?змам”: мы прос?м аб прабачэнн? ? абавязваемся яго даваць.
, - падкрэсл?? Папа.
“Як вядома, арыг?нальны грэчаск? выраз, змешчаны ? Евангелл?, цяжка перадаць дакладна ? ?се сучасныя пераклады з’я?ляюцца крыху кульгавым?. Тым не менш, адносна аднаго аспекту мы можам пагадз?цца адз?надушна: незалежна ад таго, як разумеем тэкст, мы пав?нны выключаць, што Бог з’я?ляецца крын?цай спакус, як?я стаяць на шляху чалавека. Ма?ля? сам Бог падп?льно?вае, каб стро?ць падкопы ? пастк? для сва?х дзяцей. ?нтэрпрэтацы? такога роду супярэчаць у першую чаргу самому тэксту ? далёк?я ад вобразу Бога, як? Езус нам адкры?. Не будзем забываць, што мал?тва “Ойча наш” пачынаецца са слова “Ойча”, а айцец н?кол? не роб?ць пастк? для сва?х дзяцей. Хрысц?яне не маюць справы з зайздросным Богам, Як? канкурыруе з чалавекам, Якому прынос?ць задавальненне падвяргаць чалавека выпрабаванням. Так?м? з'я?ляюцца вобразы шматл?к?х язычн?цк?х баго?. Чытаем у Пасланн? св. Якуба: “Падчас выпрабавання няхай н?хто не кажа, што Бог выпрабо?вае яго, таму што Бога нельга выпрабаваць злом ? сам Ён не выпрабо?вае н?кога” (1,13). Якраз наадварот: Айцец – не з’я?ляецца крын?цай зла ? н?воднаму сыну, што прос?ць рыбы, Ён не дае змяю (пар. Лк 11,11), а кал? зло паказваецца ? жыцц? чалавека, Ён змагаецца на баку чалавека, каб мог вызвал?цца ад зла. Бог за?сёды змагаецца за нас, а не супраць нас. Ён Айцец! Менав?та ? так?м ключы мы мол?мся “Ойча наш”, - сказа? Папа.
Два гэтыя моманты – выпрабаванне ? спакуса – таямн?чым чынам прысутн?чал? ? жыцц? самога Езуса, сказа? Франц?шак ? дада?, што ? гэтым досведзе Божы Сын цалкам ста? нашым братам.
, - дада? Пантыф?к.
“Кал? мы падвяргаемся спакусе чын?ць зло, адма?ляючы братэрства з ?ншым? людзьм? ? прагнучы абсалютнай улады над ус?м ? над ус?м?, Езус ужо перамог гэту спакусу для нас: гэта пацвярджаюць першыя старонк? Евангелля. Адразу пасля атрымання хросту ад Яна, пасярод нато?пу грэшн?ка?, Езус адышо? у пустыню, дзе Яго спакуша? д’ябал. (...) Але Езус адрыну? усе спакусы ? выйша? пераможцам. Евангелле св. Мацвея ?трымл?вае ц?кавую за?вагу напрыканцы дуэл? пам?ж Езусам ? Ворагам: “Тады д’ябал пак?ну? Яго, – ? вось анёлы падышл? ? служыл? Яму” (Мц 4,11)”, - сказа? Папа.
Франц?шак зазначы?, што Бог не пак?ну? людзей, нават у час найвышэйшага выпрабавання падчас мал?твы ? Ал??ным садзе, кал? сэрца Езуса было ахоплена невымо?най трывогай, пачуццём самотнасц? ? пак?нутасц?. “Выпрабаванне было настольк? жахл?вым, што здарылася нечаканае. Езус н?кол? не прас?? аб любов? да самога сябе, але ? тую ноч Яго душа была засмучана аж да смерц?, ? тады Ён папрас?? аб бл?зкасц? сва?х сябро?: “Застаньцеся тут ? чувайце разам са Мною” (Мц 26,38). Як ведаем, вучн? заснул?, абцяжараныя здранцвеннем, выкл?каным страхам”, - сказа? Папа.
“У час туг? Бог прос?ць чалавека не пак?даць Яго, але чалавек засынае. Але ? час, кал? чалавек перажывае свае выпрабаванн?, Бог чувае. У самыя цяжк?я моманты нашага жыцця, самыя балючыя моманты, самыя трывожныя, Бог чувае з нам?, Бог змагаецца побач з нам?, Ён за?сёды бл?зка да нас. Чаму? Таму што ён Айцец. З гэтага мы пачынаем мал?тву “Ойча наш”. А айцец не пак?дае сва?х дзяцей. Гэта ноч болю ? барацьбы з’я?ляецца апошняй пячаткай Уцела?лення: Бог сыходз?ць, каб сустрэць нас у нашай бездан? ? пакутах, што пазначаюць г?сторыю”, - дада? ён.
Пантыф?к падкрэсл??, што нашым суцяшэннем у час выпрабавання? пав?нна быць упэ?ненасць, што “гэта дал?на, з таго часу як праз яе прайшо? Езус, больш не бязлюдная, але благасла?лёная прысутнасцю Божага Сына”. “Ён н?кол? нас не пак?не!”, - дада? Франц?шак.
Святы Айцец завяршы? катэхезу словам? мал?твы: “О Божа, аддал? ад нас час выпрабавання? ? спакуса?. Але кал? гэты час да нас прыйдзе, Ойча наш, пакажы нам, што мы не самотныя – Ты наш Айцец; пакажы нам, што Хрыстус ужо ?зя? на сябе таксама цяжар ? гэтага крыжа. Пакажы нам, што Езус кл?ча нас несц? гэты крыж разам з ?м, з даверам аддаючыся любов? Айца”.
