Папа падчас “Анёл Панск?”: прызнаць сябе грэшн?кам?
Прапануем по?ны тэкст медытацы? Пантыф?ка:
“У гэту Пятую нядзелю Вял?кага посту, л?тург?я прапануе нам г?сторыю жанчыны, якую злав?л? на чужаложстве (Ян 8, 1-11). Тут супрацьстаяць два ста?ленн?: кн?жн?ка? ? фарысея?, з аднаго боку, ? Езуса – з другога. Першыя хочуць асудз?ць жанчыну, таму што л?чаць сябе захавальн?кам? Закона ? яго дакладнага прымянення. У супрацьлегласць гэтаму, Езус хоча выратаваць яе, таму што ?васабляе м?ласэрнасць Бога, Як?, прабачаючы, рэал?зуе адкупленне, а яднаючы, абна?ляе.
Давайце паглядз?м на ход падзей. Кал? Езус вучы? у храме, кн?жн?к? ? фарысе? прывял? да Яго жанчыну, якую злав?л? на чужаложстве. Яны пастав?л? яе пасярэдз?не ? спытал?ся ? Езуса, ц? пав?нны каменаваць яе, як гэта прадп?сана Законам Майсеевым. Евангел?ст сцвярджае, што задал? пытанне, “бо выпрабо?вал? Яго, каб мець у чым абв?навац?ць Яго” (Ян 8, 6). Можна меркаваць, што ?х мэта была наступнай – паглядз?це на бязбожнасць гэтых людзей, – адсутнасць згоды на каменаванне прывяла б да абв?навачвання Езуса ? непадпарадкаванн? Закону; у той час, як згода стала б прычынай даносу да рымск?х улада?, як?я зарэзервавал? сабе выдачу судовых рашэння? ? не дапускал? калекты?нага самасуду. ? Езус пав?нен бы? даць адказ.
Але Ён прыйшо? у свет, не каб асуджаць, а, каб зба?ляць ? даваць людзям новае жыццё. ? якая рэакцыя Езуса на гэта выпрабаванне? Перш за ?сё, на ?мгненне Ён у ма?чанн? нах?ляецца, каб п?саць пальцам па зямл?, нагадваючы, што адз?ным Заканада?цам ? Суддзёй ёсць Бог, а потым кажа: “Хто з вас без граху, няхай першы к?не ? яе камень” (Ян 8, 7). Так?м чынам, Езус звяртаецца да сумлення гэтых людзей: яны адчувал? сябе “захавальн?кам? справядл?васц?”, але Ён нагадвае ?х сумленню, што яны – людз? грэшныя, ?, так?м чынам, не могуць прэтэндаваць на права прымаць рашэнне аб жыцц? або смерц? падобнага да ?х чалавека. У той жа момант, адз?н за адным, пачынаючы з старэйшых – найбольш свядомых сваёй слабасц? – усе сыходзяць, адма?ляючыся ад намеру каменаваць жанчыну.
У рэшце рэшт, застал?ся тольк? Езус ? жанчына, якая стаяла пасярэдз?не – “тая, якая патрабавала м?ласэрнасц? ? сама м?ласэрнасць”, як каза? св. А?густын. Езус з’я?ляецца адз?ным беззаганным, адз?ным, хто можа к?нуць у яе камень, але не роб?ць гэтага, таму што Бог “не хоча смерц? грэшн?ка, а каб грэшн?к адвярну?ся ад шляху свайго ? жывы бы?” (Эз 33, 11). ? Езус разв?тваецца з жанчынай наступным? дз??ным? словам?: “?дз?, ? адгэтуль больш не грашы” (Ян 8, 11). Гэта адкрывае для яе новы шлях, створаны м?ласэрнасцю, як? патрабуе яе ?дзелу ? тым, каб больш не грашыць.
У гэты час Посту, мы пакл?каны прызнаць сябе грэшн?кам? ? прас?ць у Бога прабачэння. ? прабачэнне, у сваю чаргу, рэал?зуючы наша паяднанне, дае спакой, дазваляе пачаць новую г?сторыю. Мэтай кожнага сапра?днага навяртання з’я?ляецца новая будучыня, новае жыццё, прыгожае, свабоднае ад граху, шчодрае. Не варта баяцца прас?ць Езуса аб прабачэнн?, таму што Ён адчыняе дзверы да новага жыцця.
Няхай Дзева Марыя дапаможа нам сведчыць ус?м м?ласэрную любо? Бога, Як? ? Езусе даруе нам ? роб?ць наша жыццё новым, прастаянна ахвяруючы нам новыя магчымасц?”, - сказа? Пантыф?к.
Завяршаючы сваю нядзельную сустрэчу з верн?кам?, Франц?шак, як за?сёды, папрас?? ?х мал?цца за яго служэнне.
