Пантыф?к на агульнай а?дыенцы?: мы ?с?м абавязаны Богу

Папа

Пантыф?к на агульнай а?дыенцы?: мы ?с?м абавязаны Богу

Перад Богам мы ?се грэшн?к?, як?я маюць патрэбу ? Яго прабачэнн?, - падкрэсл?? Папа 10 красав?ка 2019 г., падчас агульнай а?дыенцы?. Ён працягну? цыкл катэхез, прысвечаных мал?тве “Ойча наш”.

Франц?шак зазначы?, што, пасля просьбы аб штодзённым хлебе, Езус вучыць казаць: “Адпусц? нам прав?ны нашы, як ? мы адпускаем в?наватым нашым”. “Як маем патрэбу ? хлебе, так маем патрэбу ? прабачэнн?. Штодзённа”, - падкрэсл?? Пантыф?к.

“Хрысц?ян?н, як? мол?цца, у першую чаргу, прос?ць Бога, каб был? прабачаны яго прав?ны, яго грах?, яго кепск?я ?чынк?. Гэта першая пра?да кожнай мал?твы: нават кал? б мы был? дасканалым? асобам?, крыштальна святым?, як?я н?кол? не спатыкаюцца, мы за?сёды застанёмся дзецьм?, абавязаным? ?с?м Айцу. Якая самае небяспечная пастава ? хрысц?янск?м жыцц??– пыха! Гэта ста?ленне чалавека, як? станов?цца перад Богам ? думае, што мае ?парадкаваныя рахунк? з ?м, думае, што мае ?сё на сва?м месцы”, - за?важы? Папа.

Франц?шак прыгада? евангельскую прыпавесць пра фарысея, як?я ?звыша? сябе ? мал?тве, ? мытн?ка, як? не адчува? сябе годным проста ?вайсц? ?нутр святын?, ? цалкам даверы?ся Божай м?ласэрнасц?.

“[Менав?та гэты пайшо? да дому свайго апра?даны”: прабачаны, зба?лены. Чаму? Таму што не бы? пыхл?вым, таму што прызнава? сваю абмежаванасць ? грах?]”

, - патлумачы? Папа.

Святы Айцец зазначы?, што ?снуюць грах? бачныя ? нябачныя, грах? в?давочныя ? грах? каварныя, як?я затойваюцца ? сэрцы, ?снуюць неза?важаным?. Самы горшы з ?х – гэта пыха, якая можа зараз?ць ? тых людзей, як?я вядуць ?нтэнс??нае рэл?г?йнае жыццё. Гэта грэх, як? стварае падзел пам?ж братам?, як? роб?ць так, што л?чым сябе лепшым за ?ншых, што пачынаем л?чыць сябе падобным? да Бога.

Франц?шак нагада?, што перад Богам “мы ?се грэшн?к? ? маем усе прычыны б?ць сябе ? грудз?, як той мытн?к у святын?”. Ён прыгада? словы з Першага Паслання св. Яна: “Кал? кажам, што не маем граху, ашукваем сам?х сябе” (1,8).

“[Мы з’я?ляемся да?жн?кам?, у першую чаргу, таму, што атрымал? шмат у гэтым жыцц?: само жыццё, бацьку ? мац?, сябро?ства, цуд стварэння... Нават, кал? ?с?м даводз?цца перажываць цяжк?я дн?, мы пав?нны памятаць за?сёды, што жыццё – гэта ласка, гэта цуд, як? Бог ствары? з н?чога]”

, - падкрэсл?? Пантыф?к.

“Другая прычына, чаму мы з’я?ляемся да?жн?кам?, у тым, што нават кал? мы здольныя люб?ць, н?хто з нас не можа раб?ць гэтага тольк? дзякуючы сва?м уласным с?лам. Мы можам па-сапра?днаму люб?ць, але тольк? з дапамогай Божай ласк?. Н?хто з нас не выпраменьвае ?ласнага святла. “Mysterium lunae” прысутн?чае не тольк? ? тоеснасц? Касцёла, але ? ? г?сторы? кожнага з нас. Што значыць “mysterium lunae”? Гэта як месяц, як? свец?ць не сам, а адлюстро?вае святло сонца. Таксама ? мы не выпраменьваем святло сам?: святло, якое маем, гэта адлюстраванне Божай ласк?, Божага святла. Кал? люб?ш – гэта таму што нехта побач з табой усм?хну?ся табе, кал? ты бы? дз?цём, навучы? цябе адказваць з усмешкай. Кал? люб?ш – гэта таму, што хтосьц? побач абудз?? цябе да любов?, дапамог табе зразумець, што ? ёй заключаны сэнс жыцця”, - сказа? Франц?шак.

Святы Айцец за?важы?, што слухаючы г?сторы? людзей, як?я зраб?л? шмат памылак у жыцц?, напрыклад, вязня?, асуджаных, наркамана?, часам узн?кае пытанне, ц?, акрамя ?х асаб?стай адказнасц?, не ста?ць за гэтым нейкая г?сторыя нянав?сц? ц? адз?ноты, якую яны носяць у душы?

“[Гэта “mysterium lunae”: мы люб?м, у першую чаргу таму, што нас люб?л?, прабачаем, таму што был? прабачаны. ? кал? нехта не бы? асветлены святлом сонца, станов?цца халодным, як зямля ?з?мку]”

, - за?важы? Франц?шак.

“Як не распазнаць у ланцугу любов?, як? нас апярэджвае, прав?дэнцыйную прысутнасць Бога? Н?хто з нас не люб?ць Бога так, як Ён люб?ць нас. Дастаткова стаць перад распяццем, каб убачыць дыспрапорцыю! Ён нас палюб?? ? за?сёды люб?ць першы”, - падкрэсл?? Папа.

Пантыф?к закл?ка? верн?ка? не пераставаць л?чыць сябе да?жн?кам? Бога ? прас?ць аб Яго м?ласэрнасц?.