Папа: мы ?се – дзец? Бога, “каторы ёсць у небе”
Франц?шак за?важы?, што “першым крокам кожнай хрысц?янскай мал?твы з’я?ляецца ?ваход у таямн?цу айцо?ства Бога”. Для яе разумення, трэба, у першую чаргу, ачысц?ць ? перавыс?ць наша ?я?ленне пра бацько?скую любо?. “Н?хто з нас не ме? дасканалага бацьку, як ? мы, у сваю чаргу, н?кол? не будзем дасканалым? бацькам? або пастырам?”, - зазначы? Пантыф?к.
“Вось чаму, кал? разма?ляем пра Бога, як пра “айца”, ? ?я?ляем вобраз нашых бацько?, асабл?ва кал? яны нас вельм? люб?л?, у той жа час мы пав?нны ?сц? далей. Таму што Божая любо? – гэта любо? Айца, “каторы ёсць у небе”, згодна з выразам, як? нас запрашае выкарысто?ваць Езус. Гэта по?ная любо?, смак якой мы можам адчуць у гэтым жыцц? тольк? недасканалым чынам. Людз? з’я?ляюцца вечным? жабракам? любов? – мы жабрак? любов?, патрабуем яе. Людз? шукаюць месца, дзе ?х будуць нарэшце люб?ць, але не знаходзяць яго. Кольк? расчаравання ? сябро?стве ? любов? ?снуе ? нашым свеце. Шмат...”, - за?важы? Папа.
Спасылаючыся на грэчаскую м?фалог?ю, Франц?шак зазначы?, што ? ёй бог любов? – гэта самая траг?чнай постаць, якая не разумее сваёй прыроды. “М?фалог?я кажа, што ён сын Пораса ? Пен??, што значыць багацця ? беднасц?, якому наканавана нас?ць на сабе абл?ччы сва?х бацько?”, - нагада? Святы Айцец. На яго думку, гэта нагадвае пра два?стую прыроду чалавечай любов?: яна здольная ? адз?н ? той жа дзень ажыць ? раскв?тнець, а затым адразу завянуць ? памерц?.
, - сказа? Папа.
Святы Айцец за?важы?, што ?се людз? сустракал?ся з досведам аслаблення любов?, але любо? Бога – ?ншая. Яна адрасавана кожнаму чалавеку, ? нават кал? нас не люб?л? нашы бацьк?, Бог, каторы ёсць у небе, “люб?ць нас як н?хто на гэтай зямл? не люб?? ? не зможа люб?ць”.
У пацвярджэнне гэтага, Папа нагада? словы прарока ?са?: “Ц? забудзе жанчына дз?ця сваё, каб не пашкадаваць сына ?лоння свайго? Нават кал? яна забудзе, Я не забуду цябе”.
, - запэ?н?? Франц?шак.
“У празе любов?, якую ?се адчуваюць, мы не шукаем таго, чаго не ?снуе: наадварот, яна з’я?ляецца закл?кам пазнаць Бога, як айца. Навяртанне св. А?густына, напрыклад, прайшло па гэтым водападзеле: малады ? выб?тны рытар проста шука? у стварэння? тое, што н?воднае стварэнне не магло яму даць, пакуль аднойчы не адважы?ся ?зняць поз?рк увышыню. ? ? той дзень ён пазна? Бога. Бога, Як? люб?ць”, - падкрэсл?? Папа.
Пантыф?к растлумачы?, што выраз: “каторы ёсць у небе”, азначае не аддаленасць Бога, але радыкальную адметнасць Яго любов?, “?ншае вымярэнне любов?, нястомнай любов?, якая застаецца за?сёды, якая будзе за?жды... больш за тое, якая за?сёды бл?зка”.
“Таму, не бойцеся! Н?хто з нас не самотны. А кал? нават, на няшчасце, твой зямны бацька забудзе пра цябе, а ты будзеш пакры?джаны на яго, табе не адмо?лена ? фундаментальным досведзе хрысц?янскай любов?: веданн? таго, што ты ?м?лаванае дз?ця Бога, што не ?снуе н?чога ? жыцц?, што можа згас?ць Яго гарачай любов? да цябе”, - завяршы? сваю катэхезу Папа.
