Святы Айцец да духавенства: падтрымл?вайце ? сабе прагу Бога
Адпра?ным пунктам для разважання? Франц?шка, як?м? ён падзял??ся з прысутным?, ста? фрагмент Паслання св. апостала Па?ла да Рымляна?, у як?м гучыць закл?к да пастаяннай надзе?, якая нараджаецца з усведамлення, што “тым, хто люб?ць Бога, (...) усё садзейн?чае дзеля дабра ?хняга” (Рым 8, 22-28).
“Усё стварэнне разам стогне ? пакутуе (...), чакаючы ?сына?лення, выкуплення цела нашага”, - п?ша св. апостал Павел. Услед за ?м Франц?шак запрас?? кожнага з прысутных прыслухацца, ц? ёсць у ?м гэты стогн, гэтае “хваляванне сэрца, якое тольк? Бог можа суц?шыць”. Ц?, можа, “грамадства дабрабыту зраб?ла нас занадта насычаным?, по?ным? паслуга? ? даброта?, ? мы аказваемся абцяжараным? ?с?м ? напо?неным? н?чым”. Папа закл?ка? “гадаваць у сабе прагу Бога”, весц? з ?м “штодзённы дыялог праз мал?тву ? адарацыю”.
“Крык, як? прымушае нас шукаць Бога ? мал?тве ? адарацы? – той самы, як? дае нам пачуць плач нашых брато?. Яны спадзяюцца на нас, ? нам трэба, зыходзячы з рупл?вай разважл?васц?, арган?завацца, пастанав?ць сабе быць адважным? ? крэаты?ным? ? нашым апостальстве”, - падкрэсл?? Святы Айцец.
Кажучы пра надзею, апостал Павел закл?ка? да пастаянства – пастаянства ? пакутах, пастаянства ? дбанн? пра дабро. “Гэта значыць, быць засяроджанным? на Богу, заставацца моцна ?каранёным? ? ?м, быць верным? Яго любов?”, - патлумачы? Папа.
Франц?шак закл?ка? памятаць пра мучан?цтва шматл?к?х папярэдн?ка?, як?я зведал? жорсткасць у адказ на абарону грамадзянск?х ? рэл?г?йных свабод, паклёпы, зняволенн? ? дэпартацы? ? пры гэтым захавал? веру ? Езуса Хрыста. “Вы – сыны мучан?ка?, ? ? гэтым ваша с?ла”, - сказа? Папа ? дада?, што “перажытая г?сторыя – гэта корань, як? дазваляе дрэву кв?тнець”.
Нарэшце, “глядзець на Езуса Хрыста як на нашу надзею – значыць, атаясамл?вацца з ?м, супольна ?дзельн?чаць у Яго лёсе”, за?важы? Пантыф?к. Ён закл?ка? духавенства ? кансэкраваных асоба? разам, а не паасобку, выконваць м?с?ю, да якой пакл?каны, – словам ? прыкладам жыцця абвяшчаць Евангелле. “Тольк? прыклад нашага жыцця зможа абгрунтаваць нашу надзею на Езуса”, - сказа? Святы Айцец.
Папа перасцярог ад успрыняцця пакл?кання як працы, як чыно?н?цтва. З гэтага памылковага ?сведамлення нараджаецца сум ? расчараванне. Лекам ад гэтай хваробы з’я?ляецца бл?зкасць, сказа? Папа. Бл?зкасць да Бога, бл?зкасць да свайго народу, да патрабуючых. На гэтай зямл?, дзе Бог праяв?? сябе як Бог м?ласэрнасц?, святар не можа не быць м?ласэрным, асабл?ва ? канфес?янале, выказа? упэ?ненасць Франц?шак. “Кал? не можаце знайсц? рашэнне праблемы, суцешце, дайце верн?ку адчуць Айцо?скую любо? Бога (...) Канфес?янал – не каб?нет пс?х?ятра. У ?м пав?нна прая?ляцца Божая м?ласэрнасць. Святарскае служэнне ? кансэкраванае жыццё – гэта жыццё мац? ? айцо?, жыццё м?ласэрнасц?. Кал? будзеце так жыць, будзеце мець цудо?ную ?смешку ? вочы, по?ныя шчасл?вага бляску”, - заключы? Святы Айцец.
