Пантыф?к: хрысц?янскае жыццё – удзячны адказ добраму Богу
Працягваючы цыкл катэхез, прысвечаны Божым запаведзям, Пантыф?к звярну? увагу на самыя першыя словы Дэкалога: “Я – Пан Бог твой, як? выве? цябе з зямл? ег?пецкай, з дому нявол?” (Зых 20,2). Гэты пачатак здаецца не?ласц?вым сапра?дным законам, як?я ?дуць потым, але гэта не так, сказа? ён.
“Чаму спачатку тут змешчана ?рачыстае абвяшчэнне, у як?м Бог кажа пра сябе ? вызваленне? Таму што прыходз?м да гары С?най пасля таго, як прайшл? праз Чырвонае мора: спачатку Бог ?зраэля зба?ляе, а потым прос?ць аб даверы”, - падкрэсл?? Святы Айцец..
- падкрэсл?? ён.
Франц?шак за?важы?, што пам?ж Богам ? Яго народам ?снуюць сыно?ск?я аднос?ны прыналежнасц?. Яны вучаць за?сёды адштурхо?вацца ад удзячнасц? Богу. “Хто пачынае з самога сябе, куды прыйдзе? Да самога сябе! Ён няздольны прайсц? шлях. Вяртаецца да сябе. Гэта эга?стычная паз?цыя”, - перакананы Папа.
“Хрысц?янскае жыццё – гэта, перш за ?сё, удзячны адказ вел?кадушнаму Айцу. Хрысц?яне, як?я выконваюць тольк? “абавязк?”, прызнаюцца, што не маюць асаб?стага досведу таго Бога, як? з’я?ляецца “нашым”. Ма?ля?, я пав?нен раб?ць тое, тое ? тое... Тольк? абавязк?. Але гэта значыць, што табе чагосьц? не хапае”, - сцвердз?? Пантыф?к.
- сцвердз?? Папа.
Франц?шак перакананы, што моладзь на?рад ц? захоча быць хрысц?янам?, кал? адпра?ной кропкай будуць тольк? абавязк?, а не вызваленне.
“Быць хрысц?ян?нам – гэта шлях вызвалення! Запаведз? вызваляюць цябе ад твайго эга?зму, бо ёсць Божая любо?, якая вядзе цябе наперад. Хрысц?янская фармацыя не грунтуецца на с?ле вол?, але на прыняцц? зба?лення, на тым, каб дазвол?ць люб?ць сябе: спачатку Чырвонае мора, а потым гара С?най. Спачатку зба?ленне: Бог зба?ляе свой народ у Чырвоным моры, а потым, на С?на?, кажа яму, што раб?ць. Але народ ведае, што выконвае гэта, бо бы? зба?лены Айцом, як? яго люб?ць”, - сказа? Папа.
Паводле Франц?шка, удзячнасць – гэта адметная рыса сэрца, якое наведа? Святы Дух, а каб быць паслухмяным? Богу, перш за ?сё, трэба памятаць пра Яго дары. Ён за?важы? таксама, што вызваленчая дзейнасць Бога, пра якую гаворыцца напачатку Дэкалога, – гэта адказ на крык чалавека аб дапамозе.
“Мы не зба?ляемся сам?, але ад нас можа зыходз?ць кл?ч аб дапамозе: “Пане, зба? мяне, Пане, навучы мяне шляху, Пане, прытул? мяне, Пане, дай мне крыху радасц?”. Гэта закл?к аб дапамозе. Вось, што мы пав?нны раб?ць: прас?ць аб вызваленн? ад эга?зму, граху, пута? нявол?. Гэты кл?ч з’я?ляецца важным, з’я?ляецца мал?твай, усведамленнем таго, што яшчэ ёсць нешта прыгнечанае ? невызваленае ? нас. У нашай душы ёсць мноства ?сяго, што не вызвалена. “Зба? мяне, дапамажы мне, вызвал? мяне” – гэта цудо?ная мал?тва да Пана. Бог чакае гэтага закл?ку, бо можа ? жадае разарваць нашыя кайданы”, - сказа? Папа.
- дада? Пантыф?к.
Напрыканцы а?дыенцы? Франц?шак нагада?, што 29 чэрвеня ? Катал?цк?м Касцёле будзе адзначацца ?рачыстасць святых Пятра ? Па?ла. Ён закл?ка? вучыцца ад гэтых апостала? мужна сведчыць аб Евангелл? Езуса, захо?ваючы згоду ? сябро?ства, як?я з’я?ляюцца фундаментам перакана?часц? кожнага прапаведвання веры.
