Пантыф?к: не губляць прыналежнасц? да Божага народу
У гам?л?? Пантыф?к пракаментава? л?тург?чнае чытанне з кн?г? Дзея? Апостала? (13, 13-25), у як?м апавядаецца як св. Павел, асно?ваючыся на г?сторы? ?зраэля, у с?нагозе Антыёх?? П?с?дскай абвяшча?, што Езус – гэта чаканы Мес?я.
Пантыф?к патлумачы?, што хрысц?янства – гэта не тольк? дактрына, але ? г?сторыя запавету, абяцання, выбранасц?. Хрысц?янства – гэта таксама не этыка, а ? першую чаргу прыналежнасць да народу, абранага Богам.
, - падкрэсл?? Святы Айцец.
Пантыф?к зазначы?, што ?ншай крайнасцю для хрысц?ян можа быць адчуванне сябе эл?тарнай групкай, выбранай Богам. Такое света?спрыманне прымушае памылкова думаць, што ?се ?ншыя людз? адправяцца ? пекла, а кал? нават ? збавяцца, то выключна дзякуючы м?ласэрнасц? Бога, пры гэтым усё ро?на застаючыся адрынутым?.
Папа падкрэсл??, што неабходна па прыкладзе св. Па?ла абвяшчаць Хрыста, пачынаючы з г?сторы? народа, перадаючы ?сю г?сторыю зба?лення. У дзеях Божага народа был? святыя ? грэшн?к?, был? звычайныя людзей, з цнотам? ? заганам?, - за?важы? ён.
Паводле Франц?шка, “самым небяспечным” скажэннем для хрысц?ян можа стаць “страта памяц? пра прыналежнасць да народу”. Кал? так адбываецца, з’я?ляецца нездаровая прывязанасць да догма?, марал?затарства, эл?тарнасц?, але зн?кае народ, грэшны, але верны запавету.
“Народ за?сёды грэшны, як кожны з нас, але ён не памыляцца, бо мае чуццё народа выбранага, як? ?дзе за запаветам ? як? заключы? запавет: сам ён, магчыма, не выконвае яго, але ведае пра яго”, - сказа? на заканчэнне гам?л?? Папа.
