Папа пра канец хрысц?янскай цыв?л?зацы?, якая жыве па-язычн?цку
У гам?л?? Франц?шак спасла?ся на б?бл?йныя апавяданн? пра зн?шчэнне двух гарадо?: Баб?лёна – “прыгожага горада, с?мвала марнасц?, раскошы, самадастаткавасц?, моцы гэтага свету”; ? Ерузалема – “святога горада”.
Пантыф?к за?важы?, што Баб?лён “ста?ся жыллём дэмана? ? прыстан?шчам усякага нячыстага духа”. За яго знешняй вел?ччу была схавана глыбокая амаральнасць, а “яго святы стварал? падманл?вае пачуццё шчасця”. Зн?шчэнне гэтага гораду, якое “пачалося знутры”, было гвалто?ным. Так? канец спазнала “ганарыстая, багатая, дэспатычная цыв?л?зацыя”.
Гаворачы пра разбурэнне Ерузалема, Папа зазначы?, што яго заняпад бы? выкл?каны ?ншага роду сапсаванасцю – “нявернасцю любов?, няздольнасцю распазнаць любо? Бога ? Яго Сына”. Святы горад бы? растаптаны язычн?кам?, бы? пакараны, бо адкры? браму свайго сэрца на язычн?цтва.
“?снуе “апаганьванне” жыцця, у нашым выпадку хрысц?янскага. Ц? жывём мы як хрысц?яне? Здаецца, што так. Але, па пра?дзе кажучы, наша жыццё з’я?ляецца язычн?цк?м, кал? здараюцца падобныя рэчы, у яго ?ваходз?ць спакуса Баб?лёна, а Ерузалем пачынае жыць як Баб?лён. Ён хоча злучыць тое, што не злучаецца. (...) Ц? з’я?ляешся хрысц?ян?нам? Жыв? як хрысц?ян?н! Нельга змешваць ваду з алеем. Яны за?сёды розныя. Так? канец супярэчл?вай цыв?л?зацы?, якая называе сябе хрысц?янскай, а жыве па-язычн?цку”, - сказа? Франц?шак.
Святы Айцец зазначы?, што пасля разбурэння наступае зба?ленне. Таксама ? “? нашым жыцц? здараюцца трагеды?”, але тады важна за?сёды глядзець наперад, “трымаючыся здалёк ад духа гэтага свету ? язычн?цтва”, маючы надзею на сустрэчу з Хрыстом. “Надзея – гэта наша с?ла”, - падкрэсл?? Папа.
Франц?шак закл?ка? падумаць пра “Баб?лёны” нашага часу, пра шматл?к?я магутныя ?мперы?, як?я зн?кл?. “? так?м будзе канец вял?к?х сучасных гарадо?, ? так?м будзе канец нашага жыцця, кал? працягнем крочыць язычн?цк?м шляхам”, - папярэдз?? Святы Айцец.
