杏MAP导航

Разма?ля? ксёндз Аляксандр Амяльчэня - Vatican News

?нтэрв’ю арцыб?скупа Юзафа Стане?скага для Vatican News адбылося ? Рыме, куды ён прыбы? для правядзення шэрагу важных сустрэч з прадста?н?кам? Святога Пасада, 21 лютага 2025 года. У шчырай размове ?ерарх адказа? на найбольш актуальныя пытанн?, што тычацца касцельнага жыцця, падзял??ся сва?м? разважанням? пра выкл?к?, з як?м? сутыкаецца Касцёл, ? пра шлях? ?х пераадолення.

Пра дыялог з уладам?

Апошн?я гады был? насычаны розным? падзеям? ? аднос?нах пам?ж Касцёлам ? дзяржавай. Мы бачыл? ? складаныя моманты, ? спробы наладз?ць канструкты?ны дыялог. Няда?няя сустрэча рэл?г?йных л?дара? з к?ра?н?ком дзяржавы, дзе абмярко?вал?ся пытанн? рэл?г?йнага жыцця ? кра?не, ? на якой Вы прысутн?чал?, стала важнай падзеяй. Як?я гало?ныя пасланн? Вы ?мкнул?ся данесц? ? накольк?, на Вашу думку, яны был? пачутыя? Як бы Вы ?вогуле ацан?л? цяперашн? ?зровень дыялогу пам?ж Касцёлам ? дзяржавай? Як?я пытанн? патрабуюць найбольшай уваг? ? як?я крок?, на Вашу думку, неабходныя для ?х вырашэння?

Сардэчна в?таю Вас, ксёндз Аляксандр як к?ра?н?ка Беларускай рэдакцы? Ватыканскага радыё - Vatican News, а разам з вам? супрацо?н?ка? ? тых, хто атрымл?вае нав?ны Касцёла дзякуючы вашай працы. Ад ?мя ?с?х дзякую вам за вашу працу, за ваш клопат ? намаганн? дзеля абвяшчэння Божага слова.

Пытанне, з як?м вы звяртаецеся да мяне, яно не новае, мног?я ц?кавяцца, як ? што. Кажуць, шчасце само не прыходз?ць, яму трэба выйсц? насустрач. М?нулы год, як? мы перажыл?, бы? годам мал?твы ? нашым Касцёле. У Касцёле ? Беларус? гэта бы? год падзяк? за каранацыю абраза Мац? Божай Будсла?скай ? год падрыхто?к? да ?нтран?зацы? мясцовага Касцёла Найсвяцейшаму Сэрцу Езуса. Гэта мела месца падчас урачыстасця? у нацыянальным санктуары? ? Будславе, так як нашы продк? кал?сьц? 150 год таму ахвяравал? сябе Богу, так ? сёння мы з новым? ? сва?м? рэл?г?йным? пачуццям? перад ус?м ? над усё пастав?л? Сэрца Бога, палаючае любо?ю.

Цяпер, разам з па?сюдным Касцёлам мы з'я?ляемся п?л?грымам? надзе?, крочым за Хрыстом у па?сядзённасц?. У час, кал? Бог выбра? нас, прымаем наказы нашых продка? ? пытаем, што ад нас чакаюць ц? патрабуюць нашчадк?, наша будучыня – моладзь. Як? Касцёл мы атрымал? ? як? перадаем. Як кажуць, добра, кал? ?сё новае, а сябры застаюцца старым?.

Касцёл ? дзяржава – гэта сям'я сем'я?. А сям'я – гэта святое, дзе дыялог, спрэчк? ? каханне, мары ? мро? пераплятаюцца ? с?лкуюцца. Месца, дзе маеш памятаць, што, кажучы "так" ?ншаму, не гаворыш сабе "не".

На пачатку лютага адбылася сустрэча рэл?г?йных л?дара? з к?ра?н?ком дзяржавы, дзе абмярко?вал?ся пытанн? рэл?г?йнага жыцця ? нашай кра?не. Кожны з удзельн?ка? ме? магчымасць падзял?цца з прысутным? гало?ным? тэз?сам? душпастырскай працы. Пасля кожнага "даклада" слова бра? Прэз?дэнт, каб выказаць свае меркаванн? ? прапановы.

Я ?згада? аб нашых радасцях ? клопатах, аб рэл?г?йным жыцц? верн?ка? ? нашай прысутнасц? ? сацыяльных праграмах Касцёла згодна з парадай Папы Франц?шка: перш дапамажы, а потым можаш запытаць аб ?мен? ? рэл?г?йнай прыналежнасц?. Узгада? к?ра?н?ку дзяржавы ? пра нашы намаганн? ? абароне м?ру згодна з думкай Пантыф?ка: будаваць не муры, а масты.

Прэз?дэнт паз?ты?на выказа?ся пра ?дзел нашай супольнасц? ? жыцц? грамадства. Узгада? пра Нацыянальны санктуарый у Будславе як аб духо?ным цэнтры Касцёла ? Беларус? ? аб сва?х сябро?ск?х аднос?нах з Папам Франц?шкам. Некальк? разо? прас?? перадаваць прыв?танн? Пантыф?ку, што я сёння рэал?зую, знаходзячыся ? Рыме.

Пра сувязь з Святым Пасадам

Ваш цяперашн? в?з?т у Ватыкан мае асабл?вае значэнне. Сустрэчы з кардыналам Парал?нам, як? з'я?ляецца Дзяржа?ным сакратаром Яго Святасц? Папы, ? кардыналам Гуджэроц?, як? добра ведае с?туацыю ? Беларус? як былы нунцый, дал? магчымасць абмеркаваць шырокае кола пытання?. Як?я ключавыя тэмы закранал?ся падчас гэтых сустрэч? Як Святы Пасад бачыць с?туацыю Касцёла ? Беларус? ? як?я перспектывы для разв?цця касцельнага жыцця адкрываюцца пасля гэтых сустрэч?

Сапра?ды, сустрэча з ?ерархам? такога ?зро?ню патрабуе падрыхто?к?, бо час абмежаваны, не таму што ?м не ц?кава, а таму што яны маюць шмат сустрэч. Так, напрыклад, наша сустрэча з кардыналам Парал?нам была вызначана на 19.00. Як сказа? м?нутант, гэта добра, бо пасля нас ужо не было сустрэч, мы магл? займаць больш часу, так ? было.

Першай нашай сустрэчай (я кажу пра сябе ? б?скупа Аляксандра Яшэ?скага, з як?м мы прыбыл? ? Рым) была радасная, братэрская сустрэча з былым сакратаром апостальскай нунцыятуры ? М?нску мансеньёрам Ф?л?па Чампанэл?, як? Папам Франц?шкам бы? прызначаны б?скупам, ? мы мел? магчымасць прысутн?чаць на яго б?скупскай кансэкрацы? ? Баз?л?цы Святога Пятра.

Хочацца падзял?цца радасцю, што ? старажытнай баз?л?цы, дзе звычайна гучыць лац?нская мова, прагучал? словы на нашай роднай, беларускай: "Вял?к? дзякуй вам, Беларусь ? беларусы". Гэта был? словы ?дзячнасц?, як?м? новавысвячаны б?скуп Ф?л?па дзякава? за той час, як? ён правё? у Беларус?.

Затым была сустрэча з кардыналам Кла?дыё Гуджэроц?, як? вельм? добра ведае нашы рэал?? ? спазна? характар "беларускага верн?ка". Аб гэтым можна было даведацца ? Будславе некальк? гадо? таму падчас казання, у як?м ён засяродз??ся на нашай нацыянальнай "бульбе". На гэты раз кардынал каза? пра тэалаг?чныя справы, узгадваючы "матрошку" – для дзяцей забава, для тэолага? адкрыццё новых тэорый аб адным ? тым жа: "ва ?с?м прысутн?чае Бог". Гэтым выказваннем кардынал Кла?дыё ? падтрыма? нас.

Сустрэча з кардыналам Парал?нам, аб якой я ?жо крыху ?згада?, мела больш аф?цыйны характар. Прайшла яна ? духу паразумення ? сябро?скага дыялогу. Гэта был? не тольк? прачытаныя тэз?сы, але дыялог з разважаннем ? высновам?. У гэтым нам дапамага? наш святар Раман Суша, як? з'я?ляецца доктарам тэалог?? ? выкладае ? папск?х ун?верс?тэтах у Рыме.

Кардынал Парал?н ц?кав??ся ? канкрэтным жыццём нашых верн?ка?, ? адначасова нашага грамадства. Был? ? асаб?стыя пытанн?, аб як?х я ? не меркава?, што ён можа ведаць. Убачы?шы маё здз??ленне пытаннем, патлумачы?: "Гэта Ватыкан". Была размова пра перарэг?страцыю параф?й, пра стварэнне акадэм?? ?мя Яна Па?ла II у М?нску, пра сем?нарыю ? сем?нарыста?, пра тэалаг?чныя каледжы. Наогул аб зац?ка?ленасц? не тольк? нашых верн?ка?, але ? людзей ?ншых веравызнання? навукай Хрыста.

Ц?кав??ся кардынал Парал?н ? справай Чырвонага касцёла ? М?нску ? персанальным? справам? святаро?. Адчувалася, што ён ведае агульныя справы нашага Касцёла ? бачыць ?х праз прызму Касцёла Па?сюднага.

У цёплых словах дзяржсакратар падзякава? ад ?мя Папы Франц?шка за прыв?танне ? яго адрас ад Касцёла ? Беларус? ? асабл?ва ад Прэз?дэнта Аляксандра Рыгорав?ча, якое я пачу? падчас нашай сустрэчы з л?дарам? рэл?г?йных арган?зацый ? якое я перада?. Гэта стала адной з мэта? майго в?з?ту ? Рым.

"Быць у Рыме ? не сустрэцца з Папам" – гэтае выказванне цяпер нам не ?далося спо?н?ць. Сустрэча была вызначана на 9.30 у пятн?цу 21 лютага 2025 года, аднак, на жаль, Папа Франц?шак знаходз?цца ? шп?тал?. Таму мы наведал? Баз?л?ку Святога Пятра, прайшл? праз Юб?лейную Святую Браму, атрымал? по?ны адпуст, мал?л?ся за Пантыф?ка, наш Касцёл ? нашу кра?ну ? духу Папы Франц?шка: усе мы браты.

Пра ?нфармацыйную прастору

Змены ? працы сайта catholic.by, як? до?г? час бы? гало?най ?нфармацыйнай крын?цай для катол?ка? Беларус?, выкл?кал? шмат пытання? ? дыскус?й. Змян??ся прэс-сакратар еп?скапату, был? выдадзеныя новыя прадп?санн? адносна выступлення? духавенства ? СМ?. Мног?я верн?к? занепакоеныя тым, як будзе разв?вацца ?нфармацыйная прастора Касцёла. Як?я прычыны па?плывал? на гэтыя змены? Як?м Вы бачыце далейшае разв?ццё катал?цкай медыяпрасторы ? Беларус? ? як?я прынцыпы пав?нны быць у яе аснове?

Падчас сва?х прамо? Папа Франц?шак часта называе ?нтэрнэт шостым кантынентам. Ён тлумачыць гэта тым, што ? гэтай прасторы прабывае найбольш людзей з ус?х кантынента?. ? сапра?ды, медыяпрастора – гэта вельм? важнае месца для сустрэчы з чалавекам, як? шукае сэнс свайго жыцця або нейкую ?нфармацыю. Мы як супольнасць Катал?цкага Касцёла маем наказ ад Хрыста: "?дз?це ? навучайце". Свайго часу святы Павел узня?ся на Арэапаг, каб праз гэта стаць больш пачутым. А святы Макс?м?льян Марыя Кольбэ, як? працава? у Гродне, у сярэдз?не ХХ стагоддзя пача? выданне "Рыцара Беззаганнай", выкарысто?ва? радыё для абвяшчэння Евангелля Хрыста.

Таму для больш эфекты?най душпастырскай працы Касцёла ? Беларус? ? не тольк?, па?ста? ?нфармацыйны партал catholic.by, дарэчы, якога к?ра?н?ком был? ? вы, ксёндз Аляксандр, за што вельм? дзякуем вам ? кожнаму супрацо?н?ку нашых катал?цк?х беларускамо?ных СМ?, а таксама тым, хто хоць на момант адчу? сябе журнал?стам – нап?са? ц? дасла? ?нфармацыю аб дзейнасц? сваёй параф?? ц? душпастырскай ?н?цыятыве.

Вяртаючыся да пытання аб дзейнасц? сайта catholic.by, хачу супако?ць ? растлумачыць. Ён ? надалей застаецца тым месцам, дзе беларускамо?ныя чытачы змогуць знайсц? ?нфармацыю аб дзейнасц? Касцёла. Сайт бы? заснаваны як аф?цыйная старонка Канферэнцы? Катал?цк?х Б?скупа? у Беларус? ? ёю застаецца. Тое, што мы сёння бачым на нашых экранах ц? ман?торах, – гэта тольк? змены, як?я нас, зац?ка?леных, адсылаюць ц? запрашаюць бл?жэй да месца, дзе тая ц? ?ншая ?нфармацыя нарадз?лася – да дыяцэз?? ? параф??. Як мы бачым, з левага боку ман?тора з'яв?л?ся спасылк? на сайты дыяцэз?й – гэта запрашэнне бл?жэй пазнаць наш мясцовы Касцёл.

Сапра?ды, як каза? грэчаск? ф?лосаф Геракл?т "Panta rhei" – усё цячэ-змяняецца. Гэта датычыцца ? людзей, як?я выконваюць тую ц? ?ншую працу. Прыходзяць новыя людз? ? Касцёл на тую ц? ?ншую працу. Змян??ся прэс-сакратар еп?скапату, ?м ста? ксёндз канон?к Юрый Ясев?ч. Так вырашыл? б?скупы, чакаем новых ?н?цыяты? ? ?дэй.

Новыя прадп?санн? адносна выступлення духавенства ? СМ? з'яв?л?ся пасля до?г?х меркавання?. Медыйная прастора стала больш "даступнай", чалавек мае больш просты спосаб "заяв?ць" пра сябе. Пры ?с?м гэтым важна памятаць: мы не пав?нны шукаць сенсацы?, мы кажам (распавядаем) аб сенсацы?: "Хрыстус жыве! Ён наша адз?ная надзея. Ён жыве ? хоча, каб ты жы?. Хрыстус з'я?ляецца найпрыгажэйшай маладосцю гэтага свету", як каза? Папа Франц?шак. Мы – той, хто стварае ? вядзе свой ака?нт – пав?нны трымацца менав?та гэтай ?дэ?: "Не казаць – гэта маё меркаванне, а перадаць пра?ды, дазвол?ць чытачу самастойна вырашыць", на гэтым базуецца свабода. Таму з'яв?л?ся новыя прадп?санн? адносна выступлення духавенства ? СМ?. Без ?нфармацыйных дарожных знака? ц? нав?гацы? не даедзеш да мэты.

Часта сустракаюся ? размове з верн?кам? з акрэсленнем: "там (у ?нтэрнэце) няма н?чога ц?кавага, тольк? 'бруд'". У так?х выпадках я задаю ?м пытанне: "А кольк? вы ?несл? туды 'дабра'?"

Рэзюмуючы, хочацца звярнуць увагу на "сустрэчу". Напэ?на, важна быць у медыйнай прасторы, без гэтага на сённяшн? дзень цяжка сабе ?яв?ць жыццё. Аднак мы пав?нны нашай ?нфармацыяй (зместам) заахвоц?ць чытача да вандравання па тых месцах ? сустрэчы з тым? людзьм?, аб як?х мы п?сал? на нашых сайтах. Чалавек патрабуе дотыку, хоча адчуць хваляванне сэрца суразмо?цы.

Пра "Чырвоны касцёл" ? ?ншыя выкл?к?

С?туацыя вакол касцёла святых Сымона ? Алены працягвае хваляваць верн?ка?. Гэта не проста будынак, а с?мвал веры ? культурная спадчына. Параф?я часова пазба?лена магчымасц? мал?цца ? сва?м храме, але захо?вае еднасць ? надзею. Як разв?ваецца праца па вырашэнн? гэтага пытання? Як?я ?ншыя выкл?к? для Касцёла Вы л?чыце найбольш ?стотным? на дадзены момант?

Так, гэта пра?да. М?нск без “Чырвонага касцёла” цяжка сабе ?яв?ць. Цяжка сабе ?яв?ць ? будынак “Чырвонага касцёла” як тольк? будынак. Бо дзеля сустрэчы чалавека з Богам яго будава? Слуга Божы Эдвард Вайн?лов?ч. Касцёл – месца "духо?най сустрэчы чалавека з Богам ? Бога з чалавекам".

На жаль, будынак касцёла па дакументах з'я?ляецца ?ласнасцю прадпрыемства “М?нская спадчына”, параф?яльная супольнасць выкарысто?вала будынак храма ? ?ншыя пабудовы па дамо?ленасц?. Пасля ?згарання будынак прызнаны неадпаведным для выкарыстання верн?кам? па тэхн?чных пытаннях.

Сёння верн?к? параф?? святых Сымона ? Алены зб?раюцца на мал?тву ? м?нскай арх?катэдры. Вядома, што не хапае месца ? часу, каб можна было весц? па?навартаснае душпастырства, аднак як ёсць, так ёсць. Мол?мся ? чакаем, кал? будынак будзе перададзены катал?цк?м верн?кам, як ? было ? задуме фундатара “Чырвонага касцёла” Слуг? Божага Эдварда Вайн?лов?ча, саркафаг з парэшткам? цела якога знаходз?цца ? яго мурах. Дарэчы, Вайн?лов?ч свайго часу зафундава? пабудову ? правасла?най царквы.

На сённяшн? дзень ксёндз-прэлат Уладз?сла? Завальнюк, былы пробашч “Чырвонага касцёла”, з'я?ляецца дэлегатам пастулатара дыяцэз?яльнага этапу беатыф?кацыйнага працэсу Слуг? Божага Эдварда Вайн?лов?ча. Як вядома, да беатыф?кацы? патрэбен цуд, таму заахвочваю мал?цца аб гэтым да Бога.

Адказваючы аб выкл?ках сённяшняга дня, як?я стаяць перад верн?кам? Катал?цкага Касцёла ? Беларус?, хочацца падкрэсл?ць, што яны, напэ?на, актуальныя ? для кожнага чалавека на нашым зямным шары. Сустрэча чалавека з Богам ? чалавека з чалавекам. Чалавек – жывая ?стота, разумная. У нашых жылах цячэ кро?, а не ток, а наш розум – не месца для б?тко?на?. Таму нашым заданнем, як кажа Папа Франц?шак, з'я?ляецца заахвоц?ць чалавека ?стаць з канапы, адарвацца ад камп'ютарнага ман?тора, выйсц? з-за нашай агароджы ? сустрэць чалавека. Сустрэ?шы чалавека, дапамагчы яму, кал? патрабуе дапамог?, або папрас?ць у яго дапамог?, ? тольк? тады запытаць у яго, да якой рэл?г?? ц? нацыянальнасц? ён належыць. Так мяркуе Папа Франц?шак, ? я з ?м по?насцю згаджаюся.

Пра пастырскую працу

Сучасны свет став?ць перад Касцёлам новыя задачы ? справе евангел?зацы? ? душпастырства. Змяняюцца формы камун?кацы?, з'я?ляюцца новыя патрэбы ? верн?ка?. Як у гэтых умовах трансфармуецца характар душпастырскай працы? Як?я новыя падыходы ? формы служэння Вы бачыце як найбольш эфекты?ныя ? запатрабаваныя?

Сучасны чалавек усё больш аддаляецца ад духо?нага дыялогу са Стварыцелем, аддаючы перавагу камун?кацы? з матэрыяльным светам ? тэхналог?ям?. Важна змян?ць напрамак дыялогу, яго адрасата. Папа Франц?шак у "Laudato si’" вядзе чытача па ?згорках ? дал?нах пад чыстым небам п?л?грымк? да Створцы. Добра, кал? мы маем чым любавацца ? нашай с?нявокай кра?не, аднак усе мы "п?л?грымы надзе?", мы вяртаемся да дому нябеснага Айца, у Яго трэба пытацца аб нак?рунку дарог?...

Апошн?м часам у М?нска-Маг?лё?скай арх?дыяцэз?? было створана некальк? новых душпастырства?. Спачылы Папа Бэнэдыкт XVI каза? аб "малым Касцёле", гэта значыць супольнасц? верн?ка?, якая аб'яднана пэ?най канкрэтнай ?дэяй, меркаваннем або зам?лаваннем у межах душпастырскай апек? Касцёла. “Мац? ? мал?тве” ? “Кола святога ружанца”, б?бл?йныя сустрэчы ? мал?тва ? абарону ненароджаных дзяцей, ? многае ?ншае.

За?важым, што Хрыстус, кал? ?бачы? вял?к? нато?п людзей, сказа? апосталам, каб яны ?х размеркавал? па 50 чалавек. Гэта невял?кая супольнасць верн?ка?, якая ведае сябе па ?мен?. Яны ведаюць адно аднаго не тольк? з выгляду, але ? па сва?х меркаваннях. Таму мяркую, што менав?та месца сустрэчы, магчымасць не тольк? па?тарыць хорам за святаром мал?тву, але ? падзял?цца сва?м досведам веры патрэбны сёння ? Касцёле. Так, гэта патрабуе прысутнасц? духо?най асобы, каб нак?раваць, падказаць або ? затрымаць меркаванне, неадпаведнае Евангеллю.

Мы маем вял?кую патрэбу ? пакл?каннях. Хрыстус прыйшо? да возера, да мытн?ка, а нават ск?ну? з каня, каб адарваць ад створанага ? пакл?каць да Створцы. Чалавек усё сваё жыццё мае разважаць ? знайсц? адказ: дзеля чаго мяне пакл?ка? Бог да жыцця праз любо? ма?х бацько?. ? чым хутчэй чалавек знойдзе той адказ, тым больш ён унясе дабра супольнасц?, у якой Бог яго пакл?ка? у свой час. Дзе нарадз??ся, там прыгадз??ся ? час, у як?м Бог выбра? нас. Трэба люб?ць ? цан?ць месца ? даражыць часам.

Пра верн?ка? за мяжой

Мног?я верн?к? пак?нул? кра?ну за апошн?я гады. Як Касцёл падтрымл?вае сувязь з ?м? ? дапамагае захаваць духо?нае жыццё на чужыне?

Ведаеце, мне ?згадваецца выказванне з верша Рыната Камал?ева "Все мы гости на празднике жизни", можа, ён ? па?тарае за нек?м, аднак чужына ёсць чужына! Чалавек мае права да вандравання, аб гэтым кажа праз увесь свой пантыф?кат Папа Франц?шак. Як мы кажам: рыба глыбей выб?рае, птах вышэй, а чалавек? Зно? па?таруся: "дзе нарадз??ся, там прыгадз??ся". Папа Франц?шак у Evangelium Gaudium п?ша аб мове, на якой трэба разма?ляць з дз?цём пра Бога ? Божае, называючы яе матчынаю. Таму мяркую, важна, каб чалавек ме? права ? магчымасць мал?цца на мове сва?х продка?. А з гэтым звязаны ? традыцы? той ц? ?ншай супольнасц? верн?ка?. Тады лягчэй мал?цца ? быць зразуметым.

Верн?к?, як?я выб?раюць месцам свайго жыхарства "чужыну", мяркую, ведаюць, што ?х сустрэне – праца, барацьба. Прарок Ё? (7, 1) п?са?: "Барацьбой з'я?ляецца жыццё чалавека...", таму да вытока? плывецца за?сёды супраць цячэння, аднак да вытока? чыстай вады. Таму хочацца запэ?н?ць тых, хто "пак?ну? гнёзды свае": мы мол?мся за вас, "п?л?грыма? надзе?", ? чым зможам, дапаможам. Аднак на ?сё патрэбны час, час на размеркаванне нашых магчымасцей, час для вас запусц?ць "каран?" – абраць месца жыхарства.

Ведаеце, у нас яшчэ ёсць святары, як?я абслуго?ваюць па тры ? чатыры параф??, у нядзелю пераадольваючы больш за 200 к?ламетра?, сам? за рулём. Пры гэтым хочацца звярнуцца да верн?ка?, каб мал?л?ся аб пакл?каннях, каб сва?м жыццём веры ? рэл?г?йных практыкавання? давал? знак жывому Касцёлу – што патрабуюць прысутнасц? святара не тольк? ад свята да свята, але кожны дзень вандравання.

У Касцёле ? Беларус? ёсць душпастырства ?ншамо?ных верн?ка?, гэта датычыцца ? большасц? студэнта?. Мясцовы Касцёл там, дзе мы жывём, мае распазнаць с?туацыю ? знайсц? магчымыя сродк? яе вырашэння. Таму трэба быць акты?ным ? за?важным на новым месцы жыхарства, трэба "плысц? ? гаман?ць". На ?сё патрэбны час ? чалавек.

Еп?скапат Беларус? акты?на працуе ? гэтым напрамку. Ёсць святары, як?я працуюць за мяжой ? як?я был? нак?раваны да гэтай працы. Ведаю, што супольнасц? нашых верн?ка? за мяжой невял?к?я, гэта 30-40 чалавек, таму на сённяшн? дзень немагчыма, каб мы магл? задавол?ць патрэбы ?с?х жадаючых на рэгулярнай аснове. Бог надзял?? нас вял?к?м? здольнасцям? ? магчымасцям?, таму трэба шукаць шлях? рэал?зацы? чакання? чалавека, як? не проста чакае, а рухаецца наперад, пераадольваючы сустрэтыя перашкоды.

Пра духо?нае жыццё

У час, кал? свет станов?цца ?сё больш секулярным, а людз? сутыкаюцца з розным? выкл?кам? ? захаванн? сваёй веры, асабл?вую важнасць набывае пытанне духо?нага разв?цця. Як у сучасных умовах дапамагчы верн?кам захаваць ? паглыб?ць сваё духо?нае жыццё? Як?я формы духо?ных практык Вы л?чыце асабл?ва карысным??

Мяркую, што ?жо вышэй был? закранутыя гэтыя пытанн?. Аднак, адказваючы на ?х у гэтым месцы, хочацца звярнуць увагу на сям'ю. Дзяржава ? Касцёл – гэта супольнасць сем'я?. Сям'я, як каза? святы Ян Павел II, – гэта хатн? Касцёл, там усё пачынаецца: ? жыццё, ? вера, ? любо?. Таму мяркую, ?снуе вял?кая патрэба працы з сем'ям?. Традыцыйныя сем'?, дзе тата ? мама згодна з Божым наказам ? благасла?леннем прымаюць новае жыццё, клапоцяцца пра духо?нае жыццё дз?цяц? не тольк? словам, але ? прыкладам. Гаворка ?дзе аб сумеснай мал?тве ? родным доме ц? кватэры.

На маё меркаванне, на першых парах дзец? пав?нны быць у касцёле разам з бацькам?, каб бацьк? ? адпаведную хв?л?ну магл? патлумачыць дз?цяц?, як сябе паводз?ць, што азначае той ц? ?ншы л?тург?чны жэст. Кал? бацьк? л?чаць, што гэта тольк? святар мае абавязак весц? катэхезу, то н?чога з гэтага не атрымаецца.

Яшчэ, мы, хрысц?яне-катол?к?, выбрал? Хрыста сва?м Правадыром ? Зба?цам. Мы крэсл?м знак Святога Крыжа на сабе штодзённа, прызываючы Тры Божыя Асобы: Айца, Сына ? Духа Святога. Што мы ведаем пра ?х акрамя таго, што пачул? ? касцёле на святой ?мшы? У школе дзец? вучацца ? атрымл?ваюць дамашняе заданне, бо ?накш матэрыял не замацуецца, не засво?цца. Таму гэта не пытанне, а просьба да ?с?х: чытайце Святое П?санне, Добрую Нав?ну Езуса Хрыста – Евангелле. Трэба пазнаём?цца з жыццём першых хрысц?ян па старонках Дзея? Апостала?. Чытаць пасланн? апостала?, як?я прасякнуты турботай ? клопатам аб сва?х сябрах, каб яны не заг?нул?, але здабыл? вянец перамог?.

Верн?к?, як?я спазнал? ? па?наце навуку Касцёла, з'я?ляюцца сапра?дным? п?л?грымам? надзе?, яны ведаюць напрамак свайго п?л?грымавання. ?х можна сустрэць на п?л?грымск?х шляхах да санктуарыя?, у а?тобусных п?л?грымках, на Крыжовым шляху ? падчас набажэнства Песня? жальбы; ?х прыцягваюць ?ндыв?дуальныя рэкалекцы?. ?ншыя ж, тыя, хто тольк? па метрыцы хросту л?чацца верн?кам?, уцякаюць ад чорнага ката, чытаюць прагнозы астролага?, часам "чаруюць" або наракаюць на продка?, як?я зграшыл? ? свой час, называюць той ц? ?ншы год годам "звяро?". М?ж тым, час ? вечнасць насамрэч належаць Богу, ? кожны год мы атрымл?ваем ад Пана Бога як дар.

Пры нагодзе хочацца папрас?ць, каб мы за маладым багатым юнаком звяртал?ся менав?та да Хрыста са словам? запытання аб нашым месцы ? часе ? пакл?канн?: "Наста?н?к добры, што мне зраб?ць, каб унаследаваць жыццё вечнае?" (Лк 18, 18).

Пра экумен?чны дыялог

У Беларус? традыцыйна су?снуюць розныя хрысц?янск?я канфес??. Як разв?ваецца экумен?чны дыялог у сённяшн?х умовах? Ц? ёсць нейк?я новыя формы супрацо?н?цтва пам?ж канфес?ям??

Падчас тэлепраграмы "Сто запытання? да дарослага" моладзь мяне запытала: "У чым адрозненне правасла?ных ? катол?ка??" Тады я адказа?, што найперш нам трэба адказаць: што нас яднае. Мы хрысц?яне, належым да Хрыста, ?дзём, наследуем Хрыста, спазнаём Яго навучанне. У п?л?грымцы нашай веры, так як ? тады, апосталы ?шл? за Езусам: адз?н з правага боку, друг? з левага, а яшчэ ?ншы ?дагонку, па?стае пытанне: хто з ?х бл?жэй да Хрыста? Той, хто выконвае волю Айца Нябеснага, Якога нам аб'яв?? Езус. Па ?чынках маем распазнаваць вучня? Хрыста. Так можам адказаць: накольк? я Хрыстовы ? ц? маю права ?ншых папра?ляць.

Таму зно? вяртаемся да нашых сем'я? як касцельнага ?нстытута ? месца рэал?зацы? наказу Хрыста, каб усе был? адно. Гаворачы аб новых формах экумен?зму, хочацца ?згадаць выказванне папы Бэнэдыкта XVI: усе формы добрыя, аднак самай спра?джанай з'я?ляецца наказ Хрыста да мал?твы: мал?цеся, каб вытрымаць у веры.

Пра новы закон

Новы закон "Аб свабодзе сумлення ? рэл?г?йных арган?зацыях" прадугледжвае перарэг?страцыю ?с?х рэл?г?йных суполак да л?пеня 2025 года. Як праходз?ць гэты працэс для катал?цк?х параф?й? У святле новага заканада?ства змяняюцца падыходы да рэл?г?йнай адукацы? ? катэх?зацы?. Як Касцёл плануе працягваць сваю адукацыйную м?с?ю ? новых умовах?

Новы закон падп?саны. Мы, як ? ?се рэл?г?йныя суполк? Беларус?, маем да яго патрабавання? дастасавацца. Пры выпрацо?цы новага закона мы мел? свой удзел, выказвал? нашы меркаванн? ? просьбы. Некаторыя з ?х был? ?несеныя ? л?тару закона. Працэс ?дзе. Некаторыя параф?? ?жо перарэг?стравал?ся згодна з новым? патрабаванням?. З аднаго боку, можам гаварыць аб цяжкасцях, бо шмат працы. З ?ншага – гэта праца, перагляд таго, што маем ? што неабходна мець, каб быць "жывым арган?змам" у Касцёле ? грамадстве.

Пытанне адукацы? ? катэх?зацы? застаецца ? адпаведнасц? з Хрыстовым наказам: "?дз?це ? навучайце ?се народы". Што ? будзем рэал?заваць у адпаведнасц? з Божым вечным наказам ? дзяржа?ным у канкрэтным месцы ? часе.

Пра будучыню

Касцёл у Беларус? мае багатую г?сторыю ? глыбок?я традыцы?. Сёння мы жывём у час хутк?х змен ? новых выкл?ка?. Як?м Вы бачыце Касцёл у Беларус? праз наступныя гады? Як?я прыярытэты ? разв?цц? касцельнага жыцця Вы л?чыце найбольш важным? для захавання ? ?мацавання веры?

Няда?няя сустрэча з Прэз?дэнтам кра?ны прадста?н?ко? традыцыйных канфес?й Беларус? паказала, што важна захаваць тое, што "напрацавана" нашым? продкам?, тое, што згодна з наказам Стварыцеля: традыцыйная сям'я– тата плюс мама; новае жыццё, адкрытасць на нараджальнасць; дапамога састарэлым ? адз?нок?м; сябро?ства з суседзям?.

Як?м Касцёл будзе? Як?м? будзем мы. Як?м? будзем мы? Накольк? мы будзем Хрыстовым?? Наступныя гады будуць так?м?, як?м? сённяшн? ? ?чарашн? дзень был?.

Асаб?стае пытанне

За гады Вашага б?скупскага служэння Касцёл перажы? розныя перыяды – ? радасныя, ? складаныя. Быць духо?ным л?дарам у так? час патрабуе асабл?вай мудрасц? ? с?лы духу. Што дапамагае Вам захо?ваць унутраную ра?навагу ? аптым?зм? Як?я духо?ныя крын?цы даюць Вам с?лы для служэння?

Адна справа быць сабой, ?ншая – старацца быць падобным да кагосьц?. Я вырушы? у шлях зямнога жыцця ? Вял?кую Пятн?цу 1969 года, прыбл?зна ? 15.00 – у “гадз?ну м?ласэрнасц?”. За гэты час сапра?ды многа змян?лася ? перамян?лася, нешта засталося. Я ведаю сваё ?мя, сва?х продка? да 10 пакалення, ад 1723 года, ц? буду шукаць глыбей – не ведаю. Ведаю, што Бог мяне люб?ць, вельм? люб?ць. Ведаючы мяне, Ён надалей вядзе са мной дыялог. Таму я моцна трымаюся Яго далон?. Бо важна не змяняць Таго, з к?м выйша? у п?л?грымку, на таго, каго ц? што можаш сустрэць на гэтым шляху. Ён вядзе, я ?ду, здараецца, што вельм? цяжка захаваць рытм ? хуткасць. Стараюся не кры?дз?ць сябро? ? не смяшыць "ворага?". А кал? выдаецца ?ншым, што на мне няма чыстага месца, я ведаю, што "золата не трац?ць сваёй вартасц? ? брудзе", стана?люся на кален? ? прашу Бога аб прабачэнн?. ? Ён мяне с?лкуе ? вядзе далей пад дэв?зам маёй б?скупскай паслуг?: Радасць Евангелля – Хрыстус жыве! (Evangelii Gaudium – Christus Vivit!)