“L’Osservatore Romano” пра пяшчотнасць Сям’? з Назарэта
Артыкул Луча Брунэл? пад назвай “Пяшчотнасць Сям’? з Назарэта” можна прачытаць у выпуску ад 2 снежня 2020 г. У ?м а?тар анал?зуе абразы, як?я робяць акцэнт на клапатл?васц? св. Юзафа: Абранн?к Дзевы Мары? клапоц?цца пра нованароджанага Езуса, даючы Ёй магчымасць адпачыць.
У гэтым л?тург?чным годзе адмысловы сюжэт прыцягну? да сябе асабл?вую ?вагу пасля агульнай а?дыенцы? 18 снежня 2019 г. у Ватыкане, падчас якой папа Франц?шак расказа? пра атрыманыя ? якасц? падарунку м?н?яцюрныя ясл? пад назвай “Дазвол?м мац? адпачыць”.
“Учора мне падарыл? маленькую выяву незвычайных ясля?. Яны называл?ся “Дазвол?м мац? адпачыць”. У ?х была ф?гурка Мац? Божай, якая сп?ць, ? св. Юзафа, як? кладзе спаць Дз?цятка. Кольк? з вас, мужо? ? жонак, вымушана чуваць у ночы па чарзе пры дз?цятку, якое плача. “Дазвол?м мац? адпачыць” – гэта пяшчота сям’?, сужэнства...”, - за?важы? Пантыф?к.
“Па-сапра?днаму любячы сваю жонку, ён [св. Юзаф] не чакае эманс?пацыйных руха? XX ст., каб зраб?ць свой унёсак у выкананне хатн?х абавязка?, але спакойна калыхае Дз?цё, даючы Мары? крыху перадыхнуць. Бо Марыя пазба?лена першароднага граху, але не цяжкасцей мацярынства”, - гаворыцца ? артыкуле Брунэл?.
Праанал?зава?шы традыцыю адлюстравання Святой Сям’?, ён прыйшо? да высновы, што “вобраз, ап?саны Папам, не так? ?жо нязвыклы ? “сучасны”, як можна было б падумаць”.
Так, у музе? Ф?цу?льяма ? Кембрыджы захо?ваецца французскае выданне “Часаслова” 1450 г. На адной з выя?, як?м? аздоблена кн?га, адлюстраваны св. Юзаф, як? сядз?ць на зямл? ? пячоры: ён трымае на руках Нема?ля, у той час як Марыя адпачывае за чытаннем мал?то?н?ка.
У мастацк?м музе? Маера ван дэн Берга ? бельг?йск?м Антверпене можна ?бачыць абраз, намаляваны ? Галанды? каля 1400 г., як? паказвае, як св. Юзаф, седзячы на падлозе каля ложка, на як?м адпачывае Марыя, раздз?рае свае шкарпэтк?, каб зраб?ць з ?х пялёнк? для Дз?цятка Езуса ? ?ратаваць Яго ад холаду.
У нямецк?м ? фламандск?м мастацтве XIV-XV стст. можна знайсц? сюжэты, што паказваюць св. Юзафа, занятага хатн?м? клопатам?: сагравае адзенне для Святога Нема?ля, гатуе абед для сям’?, распальвае агонь, каб забяспечыць цяплом бэтлеемскую пячору.
“Надзвычай чалавечныя моманты самай святой з сем’я?, у чы?х па?сядзённых справах кожная чалавечая сям’я магла ?бачыць свой адб?так ? знайсц? суцяшэнне. Боскае, вельм? моцна змяшанае з чалавечым”, - за?важае а?тар артыкула.
Ён выказвае меркаванне, што ? першыя стагоддз? хрысц?янства так? падыход выкл?ка? бы абурэнне ? шэрагах паслядо?н?ка? дакетызму, як?я адма?лял? чалавечую прыроду Хрыста, ?, н?бы ? адказ ?м, заключае: “Сумненн? ганарыстых ?нтэлектуала?”.
“Для народу пакорных, святога Божага народу, таямн?чая чалавечнасць гэтага Дз?цяц?, вера Мары? ? працав?тая пяшчотнасць Юзафа за?сёды был? ? застаюцца падставай для здз??лення, хвалявання ? надзе?”, - нап?са? Луча Брунэл?.
